Instellingen met de trotse naam "ontwikkelingscentrum", zo lijkt het, zouden anders moeten zijn dan gewone onderwijsinstellingen. En ze verschillen … Voornamelijk in de prijzen voor de geleverde diensten. Over het algemeen komen hun programma's voor het werken met kinderen overeen met de programma's die worden geïmplementeerd in openbare instellingen voor voorschools en buitenschools onderwijs. Maar in de meeste van deze instellingen is er minstens één kwalitatief verschil met algemene onderwijsinstellingen: ze bieden een vrij breed scala aan diensten en behouden in meer of mindere mate hun specialisatie, d.w.z. gericht op bepaalde activiteiten met bepaalde groepen kinderen.
Het is mogelijk om een niet erg strikte, maar niettemin duidelijke indeling van de centra voor de ontwikkeling van kinderen te formuleren volgens verschillende criteria. Onder dergelijke tekens kan men allereerst de leeftijd van de doelgroepen van kinderen noemen, wat de leeftijd van Dosadov, de kleuterschool en de schoolgaande leeftijd kan zijn.
Programma's voor het werken met kinderen van een dosadov-leeftijd zijn voornamelijk gericht op het aanleren van zelfbediening aan kinderen, hen de eenvoudigste vaardigheden bijbrengen van interactie en communicatie met leeftijdsgenoten en volwassenen, en hen vertrouwd maken met de eigenaardigheden van het leven in een andere samenleving dan een gezin.
Voor kinderen in de voorschoolse leeftijd staat de vorming van dergelijke vaardigheden op de voorgrond die hen een gemakkelijkere overgang naar school zullen bieden. Dit soort vaardigheden kunnen worden onderverdeeld in interactieve, cognitieve en zelfcontrolevaardigheden. De nadruk ligt hier vooral op de ontwikkeling van de algemene en taalkundige vaardigheden van het kind, de ontwikkeling van zijn creatieve en cognitieve activiteit. Ook worden kinderen van deze leeftijd fundamentele ethische concepten aangeleerd zoals "vriendschap", "wederzijdse hulp", "respect", enz.
Voor schoolkinderen kunnen ontwikkelingscentra verschillende programma's aanbieden die het kind samen met hun ouders kan kiezen, zonder te worden beperkt door strikte tijdschema's en verplicht curriculum. Ten eerste kan het een breed scala aan hobbygroepen zijn, sportafdelingen, gespecialiseerde trainingsprogramma's, enz. Ten tweede bieden dergelijke centra kinderen extra of geavanceerde lessen aan in de vakken van het verplichte schoolcurriculum. Sommige centra bieden mogelijk ook bijles en voorbereiding voor middelbare scholieren op het USE.
Het tweede belangrijke criterium op basis waarvan men ontwikkelingscentra voor kinderen kan classificeren, is de specialisatie en aanpassing van hun programma's voor kinderen met verschillende fysieke en mentale kenmerken, evenals de passende kwalificaties van het onderwijzend personeel van de instelling. Voor niet helemaal gezonde kinderen kunnen het speciale complexen van fysieke oefeningen zijn, ontwikkeld rekening houdend met de specifieke ziekte van het kind, voor kinderen met onderscheidende mentale eigenschappen kunnen het lessen zijn over de sociale aanpassing van het kind in de vorm van trainingen, rollenspellen, psychologische hulp aan het kind en zijn gezin, indien nodig - werk met een logopedist, enz.
Voor de zogenaamde hoogbegaafde kinderen kunnen soortgelijke programma's worden ontwikkeld. Helaas hebben ze veel meer gemeen met kinderen, in sommige opzichten gebrekkig, dan met "welvarend", "normaal". En het grootste probleem voor hen is niet de snelle ontwikkeling van speciale vaardigheden, die ze in de vroege kinderjaren kunnen manifesteren. Het komt gewoon vaak voor dat deze specifieke categorie kinderen de minste van de gebruikelijke ouderlijke liefde, genegenheid en zorg krijgt. Aan hen worden buitensporige eisen gesteld, die voor hen vaak ondraaglijk zijn. Vandaar emotionele labiliteit, gevoelens van vervreemding, onbegrip, eenzaamheid, fysieke en mentale uitputting en nog veel meer, wat kan leiden tot zeer ernstige psychische stoornissen. Daarom wordt voor dergelijke kinderen, naast programma's voor de ontwikkeling van speciale vaardigheden, sociale en psychologische aanpassing vooropgesteld, waardoor ze echt getalenteerde, harmonieuze, volwaardige mensen kunnen worden.
Er zijn andere criteria voor de classificatie van ontwikkelingscentra voor kinderen, maar hun beschrijving valt buiten het bestek van één artikel. Hoe het ook zij, bij de beslissing om een kind naar deze of gene onderwijsinstelling te sturen, moet men zich niet laten leiden door reclame, lof van de officiële website en "intieme" gesprekken met de directeur. Lees de berichten over deze RRC op opvoedingsforums, praat met de leerlingen, maak uzelf vertrouwd met alle regelgevende documenten die van toepassing zijn op haar activiteiten, raadpleeg onafhankelijke leraren en psychologen. Woon een "open dag" en open evenementen bij die bij een UVD worden gehouden, vraag uw kind immers of hij binnen de muren van deze instelling wil zijn en neem dan pas een definitieve beslissing.
