Het bestaan van vier bloedgroepen werd aan het begin van de twintigste eeuw door wetenschappers bewezen. Studies hebben aangetoond dat de bloedgroep van een kind afhangt van de bloedgroep van de ouder, dat wil zeggen dat het genetisch wordt geërfd.
Welke bloedgroepen zijn er?
Als resultaat van de studies van de Oostenrijkse wetenschappers Karl Landsteiner en zijn studenten A. Sturli en A. Von Decastello, werd een bloedclassificatiesysteem genaamd "AB0" gecreëerd, dat nog steeds wordt gebruikt. Volgens dit systeem zijn er vier bloedgroepen:
I (0) - het wordt gekenmerkt door de afwezigheid van speciale stoffen in het bloed - antigenen A en B;
II (A) - daarin zijn antigenen A aanwezig;
III (AB) - gekenmerkt door de aanwezigheid van type B-antigenen;
IV (AB) - er zijn A- en B-antigenen in het bloed.
Deze ontdekking hielp om verliezen door bloedtransfusies uit te sluiten, omdat het bloed van de donor door verschillende kenmerken het lichaam van de patiënt zou kunnen schaden.
Welke bloedgroep heeft het kind?
In verder onderzoek hebben wetenschappers bewezen dat de principes voor het verkrijgen van een bloedgroep bij een kind en andere genetische kenmerken identiek zullen zijn. Volgens de wetten van Mendel, geformuleerd in de tweede helft van de negentiende eeuw, brengen ouders met de eerste bloedgroep kinderen voort zonder antigenen A en B (d.w.z. met de eerste bloedgroep). Ouders met de tweede bloedgroep hebben kinderen met de eerste of tweede bloedgroep. Echtgenoten met de derde bloedgroep krijgen kinderen met de eerste of derde bloedgroep.
Ouders met de eerste of tweede, of de eerste en derde bloedgroep hebben kinderen met een van deze groepen. Als een van de echtgenoten tot de vierde bloedgroep behoort, kan het kind de eerste bloedgroep niet hebben. Als een van de echtgenoten de eerste groep heeft, kunnen ze geen kind krijgen met de vierde bloedgroep. Echtgenoten met de tweede en derde groep hebben kinderen met een bloedgroep.
Principes van overerving van de Rh-factor in bloed
De Rh-factor is een antigeen (eiwit) dat zich op het oppervlak van rode bloedcellen bevindt. Het is aanwezig in het bloed bij ongeveer 85% van de mensen, dat wil zeggen, ze zijn Rh-positief. Bij afwezigheid van dit antigeen spreekt men van Rh-negatief bloed. Deze factoren worden aangegeven met de letters Rh: negatief met een minteken, positief met een plusteken.
Als beide ouders Rh-negatief zijn, kunnen ze alleen een baby krijgen met Rh-negatief bloed.
Een positieve Rh-factor is dominant en een negatieve is recessief. Als beide ouders beide eigenschappen in het genotype hebben, zijn ze Rh-positief. In dit geval is er echter een kans (25%) dat het kind in dit geval een negatieve Rh zal hebben. Dat wil zeggen, als beide ouders of een van hen een positieve Rh-factor heeft, kunnen ze een kind krijgen met zowel Rh-positief als Rh-negatief bloed.
