De toegenomen agressiviteit van kinderen wordt beschouwd als een van de meest voorkomende problemen, niet alleen voor leraren en psychologen, maar ook voor de samenleving. De toename van jeugdcriminaliteit en het aantal kinderen dat vatbaar is voor agressieve vormen van gedrag zijn redenen om de psychische aandoeningen te bestuderen die dergelijke gevaarlijke verschijnselen veroorzaken.
In tijden van conflict is het gebruikelijk dat ouders hun kinderen vertellen om problemen vreedzaam op te lossen. Dit is meestal wat er gebeurt als het een kinderachtig meningsverschil is. Maar wanneer het kind een vechter is, is het noodzakelijk om uit te zoeken waar de agressie vandaan komt.
Als de ouders in het gezin constant ruzie maken en het kind dit allemaal ziet, dan zal het heel moeilijk voor hem zijn om uit te leggen dat het niet nodig is om te vechten. Familieconflicten kunnen het kind nerveus en angstig maken en moeilijker in evenwicht te brengen wanneer het ruzie maakt met leeftijdsgenoten. Kinderen imiteren altijd hun ouders en de volwassenen om hen heen. Daarom is het belangrijk om vaker te glimlachen, om niet alleen uw dierbaren te helpen, maar ook onbekende mensen. Een kind ziet onwillekeurig een positieve houding van een volwassene ten opzichte van het leven, en later zal hij een positieve houding ten opzichte van anderen vormen. En wanneer het kind constant de ruzies van ouders met buren of in transport observeert, zal hij geloven dat agressie normaal is. Als gevolg hiervan kan deze woede op de kleuterschool en vervolgens op school ruzies en ruzies veroorzaken.
Vaak willen vaders, zonder dit te beseffen, een man opvoeden van een jongen. En daarom adviseren ze hun zoon om sterk en moedig te zijn, maar ze houden er geen rekening mee dat men ook moet worden terughoudend en toegeven aan de zwakken. Veel ouders moedigen hun kind aan om zich agressief te gedragen tijdens een ruzie. Maar het is beter als de volwassenen zich niet verheugen over het winnen van het gevecht, maar andere opties bieden om het conflict op te lossen, door voorbeelden uit het leven of uit boeken te vertellen.
De psyche van het kind ontwikkelt zich ook, rekening houdend met informatie uit films en televisieprogramma's, waar recentelijk het gebruik van fysieke kracht om de overwinning te behalen wordt toegejuicht. Als gevolg hiervan hebben kinderen afgoden die niet altijd vriendelijk en vredig zijn. In de samenleving herhaalt het kind zijn gedrag. Daarom moet u uw kind geen tekenfilms laten zien waarin de personages agressief zijn tegenover andere personages.
Zelfs als een kind opgroeit als een vreedzaam persoon, betekent dit niet dat er geen andere vechters in het team zijn, en hij zal gevechten volledig kunnen vermijden. Het belangrijkste is dat hij zelf niet de aanstichter van de ruzie wordt. Dan zal hij veel minder redenen hebben om te vechten.
