Traditioneel wordt de trouwring, netjes en bescheiden, zonder een grote centrale steen, gemaakt van edelmetaal of een combinatie van meerdere, door de orthodoxen gedragen aan de ringvinger van de rechterhand. Deze sieraden zijn een symbool van huwelijksbanden en zijn te zien aan de handen van zowel mannen als vrouwen.
Trouwringen, die de pasgetrouwden uitwisselen op de dag van registratie van hun burgerlijke staat, waren traditioneel in het oude Egypte. Men geloofde dat een zenuw die verbonden is met het hart door de ringvinger gaat, en daarom werd deze specifieke vinger gekozen om het symbool van huwelijksbanden erop te dragen. Waarschijnlijk is zo'n "label" een onbewuste behoefte om sollicitanten van het andere geslacht te laten zien dat dit object al is ingenomen. Wat het ook was, maar ringen in het oude Egypte werden al gebruikt, maar ze waren gemaakt van meer democratische materialen - ze waren geweven van hennep of riet. Later werden de gevlochten ringen vervangen door duurzamere metalen ringen. Natuurlijk droegen mensen uit verschillende klassen en sociale lagen verschillende ringen en maakten ze van verschillende metalen. De ring heeft een symbolische betekenis. Zijn ronde vorm betekent eeuwigheid, en voor echtgenoten betekent het de standvastigheid van het huwelijk en de oneindigheid van hun liefde. Trouwringen dienen als talisman en amulet van liefde. Ze krijgen een mystieke betekenis en kracht, gebruikt in rituelen en waarzeggerij. Als een symbool van huwelijksbanden worden trouwringen door veel mensen gebruikt, ze zijn te vinden op de vingers van de Chinezen en Japanners, Indiërs, Israëli's, Arabieren, inwoners van Europese landen en Noord-Afrika, Amerikanen en Canadezen In Rusland werden aanvankelijk trouwringen gemaakt van verschillende metalen voor het bruidspaar. Mannen droegen gouden ringen, vrouwen - zilver, als symbolen van de zon en de maan. Tegenwoordig zijn koppelringen voor pasgetrouwden gemaakt van hetzelfde metaal. Of je nu trouwringen nodig hebt of niet, ze wel of niet draagt, hangt alleen af van de wens van de man en vrouw. Een lang en gelukkig huwelijksleven hangt er nauwelijks van af. Maar je moet toegeven dat deze traditie oud en mooi genoeg is om ze te verwerpen. En de prijs van de ringen is hier niet erg belangrijk - de aanwezigheid van een wederzijds gevoel, het symbool waarvan ze dienen, is veel belangrijker. Daarom, als u zich geen dure ringen kunt veroorloven, is dit geen reden om ze helemaal te weigeren.
