Op de leeftijd van één levensjaar ontwikkelt het kind fysiologische en psychologische kenmerken. Dit is de overgangsperiode van de kindertijd naar de kindertijd. Op deze leeftijd beginnen zich spraak en een gedragslijn actief te vormen.
In het levensjaar is de spraak van het kind nog niet voldoende ontwikkeld, maar het is al mogelijk om enkele woorden en een groot aantal klinkers duidelijk te horen. Op dit moment moet het kind levendige afbeeldingen zien en objecten benoemen. Het kind begint werkwoorden te spreken, formuleert eenvoudige zinnen dichter bij twee jaar.
In het levensjaar is het kind vaker wispelturig en huilt, wordt rusteloos. De ontwikkeling van het kind verloopt in zekere sprongen. Hij verwerft vaardigheden en kennis niet geleidelijk, maar op een bepaald moment, waarna er een stilte valt.
Tijdens een periode van driftbuien moet het kind niet te veel worden uitgescholden, aandacht en zorg zijn belangrijk voor hem. Binnen een jaar begint het kind de volwassene te imiteren en alles te verkennen. De emotionele wereld van het kind wordt rijker. Nu kan hij zijn emoties niet alleen uiten door te huilen, maar ook door glimlachen, die al bewust zijn, emoties zoals verrassing en verdriet verschijnen ook. Hij kent zijn eigen en anderen al goed.
Ook begint het kind een karakter te vormen, er kunnen uitbarstingen van agressie en andere manifestaties van emoties zijn. Op de leeftijd van één jaar zou het kind al zelfstandig moeten kunnen lopen of op zijn minst een hand moeten vasthouden. Het kind is meer ontspannen in bewegingen, mobiel, probeert zijn lichaam te leren kennen, het is moeilijk voor hem om op één plek te zitten. Gedurende deze tijd verplaatsen kinderen objecten en bestuderen ze.
