U hoeft niet iets buitengewoons uit te vinden om uw kind aan het lachen te maken. Kinderen lachen niet alleen van vreugde, maar ook van prettige communicatie, plezier van het spel of… gewoon van het leven. Soms beginnen ze eerst te lachen, en dan pas zoeken ze een geschikte reden - om hun onverwachte plezier uit te leggen aan de mensen om hen heen.
Het menselijk lichaam heeft een speciaal hormoon dat verantwoordelijk is voor lachen. Dit is endorfine. De eigenaardigheid van het lichaam van het kind is dat het in staat is om het hormoon endorfine in grotere hoeveelheden te produceren dan een volwassene. En toch … Sommige ouders maken zich zorgen over de vraag - waarom het kind niet lacht. Dit geldt met name wanneer de baby geen ernstig mentaal trauma heeft opgelopen, is opgegroeid in een gewoon gezin. Waar is dan het aanstekelijke gelach van kinderen? Waar ging hij heen? Waarom hoor je het niet?Het gelach van kinderen is een duidelijk signaal aan ouders dat het goed met het kind gaat. Wanneer een dergelijk signaal niet wordt ontvangen, is de opwinding van de ouders hierover begrijpelijk. Dit is een normale volwassen reactie. Helaas is de zorg niet voor niets. Endorfine heeft een andere veel voorkomende naam - het 'welzijnshormoon'. Een tekort kan de mentale gezondheid van een peuter sterk aantasten. In ieder geval kun je het beste een kinderpsycholoog raadplegen Waarom lacht het kind niet? Een van de belangrijkste redenen kan zijn overmatige controle over het gedrag van uw kind en uw eigen gedrag. Het kind is extreem gevoelig voor de gemoedstoestand van de ouders. Hij neemt snel "fatsoenlijk" gedrag aan en begint ook zijn gevoelens te overheersen. Hij spreekt ze echter zelden hardop uit. Soms komt het voor dat de baby "te gelukkig" is. Hij wordt echter onmiddellijk teruggetrokken en roept om "orde", onder het voorwendsel dat hij er te dom uitziet. Vervolgens begint het kind zijn emoties zelfstandig te bedwingen en vertoont het buitensporige zelfbeheersing - om in de ogen van de ouders niet dom en belachelijk te lijken. Soms gebeurt het dat de gedachten van het kind niet overeenkomen met de huidige situatie. Wat voor een andere grappige, emotionele baby misschien droevig en zelfs betreurenswaardig lijkt. Als de jongens bijvoorbeeld een ongelukkig kitten naar de klas brengen voor de lol, zal iedereen plezier hebben en zal je kind medelijden met hem hebben. Als volwassenen gierig zijn met ouderlijke gevoelens, dan kun je nauwelijks een andere reactie van het kind verwachten. Zelfs kinderen jonger dan een jaar kunnen somber, zonder glimlach en afstandelijk zijn van de wereld om hen heen. In dergelijke gevallen moeten ouders nadenken of het kind genoeg aandacht heeft, of ze alle voorwaarden scheppen om de baby blij en opgewekt te maken.
