Hartafwijkingen bij kinderen zijn gevaarlijke aandoeningen die soms het leven van een kind bedreigen. De pathologie wordt niet altijd gedetecteerd in het stadium van de zwangerschap of in het ziekenhuis, de ziekte verschijnt mogelijk niet onmiddellijk. Het is belangrijk dat ouders en kinderartsen gevaarlijke symptomen tijdig signaleren en de behandeling niet uitstellen.
Risicogroepen
Helaas is geen enkel kind immuun voor aangeboren hartafwijkingen. Bijzondere aandacht moet worden besteed aan kinderen uit risicogroepen, namelijk:
- prematuur;
- met chromosomale afwijkingen;
- meerdere misvormingen van andere organen;
- familieleden hebben met hartafwijkingen;
- wiens moeder een kind droeg in een slechte milieusituatie, werd blootgesteld aan drugs, tabak, alcohol, infecties, eerdere miskramen en doodgeboren kinderen had.
De eerste tekenen van hartaandoeningen
Sommige hartpathologieën bij zuigelingen zijn erg moeilijk te identificeren, dus zelfs aangeboren afwijkingen kunnen onopgemerkt blijven wanneer de baby wordt ontslagen uit de kraamafdeling.
Na verloop van tijd kan de moeder merken dat de baby angstig is tijdens het geven van borstvoeding, traag zuigt en vaak spuugt. Als gevolg hiervan komt het niet goed aan in gewicht. De kruimels kunnen opwinding hebben, hij heeft vaak last van verkoudheid. Dit alleen al zou zorgwekkend moeten zijn voor ouders en een kinderarts, omdat een dergelijk kind naast andere ziekten ook problemen kan hebben met het cardiovasculaire systeem.
Kinderen hebben meestal ook andere symptomen. Allemaal redenen om contact op te nemen met een cardioloog. Wat moet u waarschuwen:
- het gezicht, de voeten, de vingers van het kind worden bleek of worden blauw;
- uitpuilen wordt waargenomen in de regio van het hart;
- de ledematen zijn gezwollen;
- de baby huilt zonder duidelijke reden en er kan koud zweet verschijnen;
- kortademigheid wordt waargenomen;
- hartslag vertraagd of versneld.
Oudere kinderen zullen volwassenen zelf kunnen vertellen over hun toestand, bijvoorbeeld pijn in het hart en rechter bovenkwadrant, kortademigheid en hartproblemen bij traplopen, hardlopen en andere lichamelijke oefeningen. Hartaandoeningen kunnen worden aangegeven door gebrek aan eetlust, slechte immuniteit, flauwvallen, duizeligheid en hoofdpijn.
Hartruis
Soms worden hartpathologieën zo zorgvuldig gemaskeerd dat u de hierboven beschreven symptomen bij uw baby misschien niet opmerkt. Een attente kinderarts zal een defect vermoeden, nadat hij tijdens een lichamelijk onderzoek een hartgeruis heeft gehoord - een fluitje, een kraak, enkele andere specifieke geluiden die worden gecreëerd wanneer bloed door de hartkleppen stroomt.
Dergelijke geluiden duiden niet altijd op ziekte en vereisen geen spoedbehandeling. Functionele specifieke hartgeluiden verdwijnen soms met de leeftijd. Als het hartgeruis gepaard gaat met andere alarmerende symptomen, of als de kinderarts ruwe pathologische geluiden heeft gehoord (het zogenaamde organische geruis), is een nauwkeurige diagnose van hartaandoeningen vereist.
Volgens medische statistieken duiden specifieke geluiden bij het luisteren naar de hartslag in de helft van de gevallen op kleine defecten. Ze zijn niet levensbedreigend en soms zelfs reden voor een speciale behandeling, maar het kind wordt toch aangemeld bij een cardioloog.
Wat kan een hartafwijking zijn?
Helaas diagnosticeren artsen elk jaar meer en meer aangeboren hartaandoeningen bij kinderen, terwijl de defecten verschillende wijzigingen ondergaan. Wetenschappers beweren dat er ongeveer honderd varianten van de ziekte bestaan. Er zijn drie hoofdgroepen.
- Witte defecten, waarvan een van de manifestaties bleekheid van de huid is. In dit geval is er aortabeschadiging, pathologie van het septum, bloed uit de arteriële bloedbaan wordt in de veneuze gegooid.
- Defecten van het blauwe type manifesteren zich door cyanose van de huid. Cardiologen kunnen verschillende pathologieën diagnosticeren, bijvoorbeeld herschikking van de aorta en slagaders, een defect in het septum tussen de ventrikels, vasoconstrictie, enz.
- Geblokkeerde ondeugden. Dit is een groep ziekten waarvan de oorzaak de belemmerde uitstroom van bloed uit de hartkamers is.
Een specialist kan een eenvoudige hartafwijking bij een kind vinden, wanneer er een beschadiging wordt gevonden, of een complexe, met een gecombineerde vervorming van de kleppen en gaten. Als er een heleboel overtredingen zijn, hebben we het over een gecombineerd defect.
Dankzij regelmatige medische onderzoeken kunnen aangeboren hartafwijkingen bij kinderen tijdig worden gediagnosticeerd en de kwaliteit van leven van de patiënt aanzienlijk verbeteren, de ontwikkeling van de ziekte vertragen. Ouders moeten echter altijd alert zijn op het kind: het defect kan maanden of zelfs jaren niet verschijnen. Bovendien niet alleen aangeboren, maar ook verworven.
Verworven hartafwijkingen
Pathologische veranderingen in het werk van het lichaam van het kind kunnen stoornissen veroorzaken in het werk van het hart en de bloedvaten. Deskundigen noemen de belangrijkste redenen voor door kinderen verworven gebreken:
- borsttrauma;
- besmettelijke hartziekte;
- bindweefselziekten;
- sepsis;
- reuma.
Kinderen ouder dan 10 jaar krijgen het vaakst hartafwijkingen na reuma. Hartwanddefecten worden vaak veroorzaakt door bacteriële infecties die vaak voorkomen in de kindertijd. Veel voorkomende pathogenen zijn stafylokokken, streptokokken, enterokokken. Minder vaak, andere bacteriën, schimmels en virussen.
Diagnose van hartziekte
Echografisch onderzoek (echografie) van het hart is de belangrijkste methode voor het diagnosticeren van hartaandoeningen. Elektrocardiografie (ECG) en echocardiografie (ECHO KG) procedures helpen de arts de structurele delen van het orgaan te zien en specifieke pathologieën te detecteren. Bovendien helpt een thoraxfoto om conclusies te trekken over de huidige toestand van het hart.
Als onderdeel van een verplicht medisch onderzoek ondergaan zowel een zwangere vrouw als een baby kort na de geboorte een echo van het hart. Hoe zorgvuldig de arts de zwangerschap ook observeert, hij kan aangeboren pathologieën niet tijdig diagnosticeren vanwege de eigenaardigheden van de bloedstroom van het ongeboren kind. Een kruimelcardiogram mag ook geen pathologische veranderingen vertonen.
Bij het eerste vermoeden van een afwijking moeten ouders het kind onverwijld aanmelden voor een consult bij de kindernauwspecialisten - een cardioloog en een hartchirurg. Het wordt aanbevolen om een ECG en ECHOKG te doen in een groot centrum voor cardiovasculaire chirurgie, waar specialisten met uitgebreide onderzoekservaring de ziekte het nauwkeurigst kunnen diagnosticeren.
Wat te doen als een kind een hartafwijking heeft?
Therapie voor hartpathologie is altijd strikt individueel. Bij het kiezen van een methode voor de behandeling van hartaandoeningen bij kinderen, zullen artsen rekening houden met de leeftijd en de algemene toestand van de kleine patiënt. In verschillende gevallen wordt het toegewezen:
- conservatieve therapie. Het kind krijgt een gezond dieet voorgeschreven dat rijk is aan eiwitten en beperkt in zoutinname. Fysiotherapie is verplicht om de hartspier te trainen. Indien nodig worden medicijnen voorgeschreven.
- Chirurgie. Als een operatie is geïndiceerd om een hartafwijking te corrigeren, moet deze worden uitgevoerd op het exacte tijdstip dat door de hartchirurg is aangewezen. In de meeste gevallen helpt een operatie kinderen om het defect te corrigeren en zelfs volledig te herstellen.
Bij verworven defecten is het belangrijk om de oorzaken van de ziekte te onthouden en nieuwe ziekten te voorkomen. Bijvoorbeeld om reumatische aanvallen te voorkomen als de pathologie is veroorzaakt door reuma; behandel volledig infectieziekten en de complicaties ervan.
Een gezonde levensstijl, nauwkeurige implementatie van medische aanbevelingen en natuurlijk de aandacht en liefde van ouders, de afwezigheid van stress zullen het kind zeker helpen om met de ziekte om te gaan.
