Ambachtslieden die handgemaakte poppen maken, kiezen de naam voor hun creaties zeer zorgvuldig. Voor hen is het bijna hetzelfde als het geven van een naam aan een kind. Het is niet zo verantwoord en moeilijk om een naam te bedenken voor een pop die in een winkel voor een baby is gekocht, maar ook hier gelden regels.
Vaak geven speelgoedfabrikanten hun poppen een naam of produceren ze een serie poppen met één naam. Een van de meest bekende van deze serie is de beroemde Barbie. Maar elke pop moet zijn eigen naam hebben, ook al lijken ze op elkaar, als zusjes.
Waarom heet de pop?
Sommige ouders van zeer jonge meisjes denken dat het kind geen "extra informatie" nodig heeft en vinden het niet nodig om elk speelgoed een naam te geven. Het is voldoende om de pop "Lala" te noemen. Voor een kind is het makkelijker - denken ze.
Psychologen zijn het niet eens met deze mening. Speelgoed, vooral speelgoed dat een persoon voorstelt, is geen gewoon speelobject voor een kind. Elk van hen heeft zijn eigen kenmerken, je zou kunnen zeggen individualiteit. Van jongs af aan raakt een kind, dat zijn poppen bij naam noemt, eraan gewend dat er naast gewone zelfstandige naamwoorden ook eigennamen zijn.
Bovendien adviseren experts om niet alleen namen te geven aan poppen, maar ook aan speelgoed met afbeeldingen van dieren.
Welke naam moet ik de pop geven?
Een kleuter van 5-6 jaar zal gemakkelijk zelf een naam oppikken - zijn ervaring stelt hem al in staat om dit te doen. Sprookjes lezen, tekenfilms bekeken, namen van anderen - er is genoeg om uit te kiezen! Misschien zal de baby overleggen met zijn moeder, maar je moet niet aandringen op je mening. Het kind heeft al een persoonlijke perceptie van elk speelgoed, en het kan aanzienlijk verschillen van de ouder.
Het is ook niet nodig om het kind de door de fabrikant opgegeven naam van het speelgoed te vertellen. Waarom de vlucht van de fantasie van een kleine man beperken? Het bedenken van een naam voor een pop is een interessant spel, een creatief proces dat geen starre frames tolereert.
Maar ook jongere kinderen spelen met poppen. Hier moeten ouders actief worden betrokken bij het zoeken naar een naam, of deze zelfs zelf opgeven. De naam moet zo zijn dat het kind het gemakkelijk kan uitspreken zonder vervorming. Het is dus onwaarschijnlijk dat een driejarige baby "Masha" of "Ira" duidelijk kan uitspreken, maar "Tata" of "Anya" zal het gemakkelijk uitspreken.
Laat de naam van de pop bekend zijn, maar niet hetzelfde als de naam van het kind zelf. Kleuters zijn egocentrisch, het zal onaangenaam voor ze zijn om hun naam met een pop te "delen".
Het is niet eng als het kind de pop na verloop van tijd anders begint te noemen.
In rollenspellen kan de pop ook een "rol" krijgen en een nieuwe naam die daarmee overeenkomt.
Met de leeftijd verandert de aard van het spel, de baby ontwikkelt zich zelf en ook zijn perceptie van het speelgoed kan veranderen.
