Tijdens het ontwikkelingsproces doorloopt elke baby een reeks crisistijdperken. De crisis van drie jaar komt bijvoorbeeld tot uiting in het egoïsme van kinderen en de houding van een meester ten opzichte van alles om hen heen. Je kunt vaak "mijn" en "mijn" horen. Door gierigheid ontstaan er conflicten tussen kinderen die hun ouders zo van streek maken.
Bij het opvoeden van een kind-eigenaar is het de moeite waard eraan te denken dat hij zich op deze leeftijd als een persoon voelt en duidelijk onderscheid maakt tussen zijn "ik" en de wereld om hem heen. Alles wat hem omringt wordt beschouwd als zijn eigendom, om te delen of niet, dat beslist hij zelf.
Allereerst is het niet nodig om je kind te schamen of uit te schelden omdat het niet met anderen wil delen. En je moet iemand ook niet de spullen geven die bij de baby horen. Het speelgoed van het kind is zijn eigendom, hij kan er naar eigen inzicht over beschikken. Laat andere volwassenen uw kind ook nooit hebzuchtig noemen. Het kind moet steun van de ouders voelen. En die, hoe volwassen ook, weten dat persoonlijke bezittingen eigendom zijn waar u zich van kunt ontdoen wanneer u wilt. En als iemand in een groep kinderen huilde en niet kreeg wat hij wilde, is het niet nodig om iemand de schuld te geven.
Er zijn verschillende stappen die u kunt nemen om uw kind te leren delen, zodat uw kind na verloop van tijd de gierigheid kan overwinnen. Ouders moeten het kind uitleggen dat het mogelijk is om het terug te krijgen door een stuk speelgoed een tijdje aan een ander te geven. Kinderen denken vaak dat als ze hun ding hebben gegeven, ze het nooit meer terug zullen krijgen. Probeer een "uitwisseling" uit te voeren. Als je met andere kinderen speelt, kun je altijd je speelgoed laten spelen en krijg je er iets interessants voor terug. U moet altijd de eigen keuze van uw kind overlaten. Aangezien dit zijn ding is, is het aan hem om te beslissen of hij het deelt of niet.
Soms is het in een gezin met meerdere kinderen niet nodig om het oudere kind te vertellen dat het moet toegeven aan het jongere. Kinderen moeten gelijk zijn. Maar als er concessies worden gedaan op initiatief van het oudere kind, moet men de aandacht prijzen en bedanken.
Richt u niet op gevallen waarin het kind niet wil delen. Bijvoorbeeld als er gasten komen die natuurlijk met nieuwe interessante dingen willen spelen. Het kind kan het met vijandigheid opnemen en overreding zal in dit geval niet helpen. Iedereen zou betrokken moeten zijn bij een gemeenschappelijk spel waarin iedereen kan voelen, en het conflict zal verdwijnen.
