Veel ouders stellen zichzelf vaak de vraag: hoe correct te straffen om de psyche van het kind niet te schaden? Lijfstraffen worden als onmenselijk beschouwd, maar een woord kan aanzienlijke schade aanrichten. Het onderwerp van strafmethoden in het onderwijsproces is altijd relevant. Lichamelijke mishandeling wordt ontkend omdat het alleen veel angsten oproept bij het kind, en geen respect voor de ouders.
Toch moeten kinderen gestraft worden omdat dit vormt in hen een duidelijk beeld van wat mag en wat niet, evenals een begrip van wat goed en slecht is. Maar dit moet correct gebeuren.
Het is onnatuurlijk om de biologische behoeften van het kind te beperken. Je kunt hem niet zonder lunch of diner achterlaten, en nog meer de hele dag om het kind te dwingen alleen lessen te volgen.
Er moet zoiets als een set regels worden gemaakt. Het beschrijft de straffen die worden toegepast op bepaalde soorten overtredingen (van licht tot ernstig) door het kind. En natuurlijk moet je ze onder de aandacht van het kind brengen.
Ouders moeten eerlijk zijn om autoriteit en respect niet te verliezen, anders kan het kind wrok koesteren tegen volwassenen.
Als er meer dan één kind in het gezin is, moeten de straffen voor iedereen hetzelfde zijn, zonder uitzondering, anders kan een van de kinderen een minderwaardigheidscomplex ontwikkelen.
Als de ouders beloven het kind te straffen voor wat voor actie dan ook, dan moet je je zeker aan je woord houden, want in de toekomst zal het kind je woorden niet serieus nemen.
Hang in geen geval etiketten op het kind en noem hem geen namen - dit tast de waardigheid van de baby aan.
Schreeuw nooit tegen een kind. Kinderen hebben de neiging om de aandacht van volwassenen te trekken met hun acties en daden. Leg de baby daarom rustig uit dat niemand met hem zal communiceren als hij zich blijft misdragen. Een hoog gesprek of geschreeuw kan ervoor zorgen dat het kind zichzelf insluit. Het is noodzakelijk om een vriend voor het kind te zijn, zodat het weet met wie het zijn diepste gedachten en verlangens kan delen. Probeer bewegingsbeperking te gebruiken bij straf: in een hoek zetten of op één plek zitten. En in een situatie van straf moet men weten dat straf het gezag van de ouders in de ogen van het kind niet mag ondermijnen.
Vervang de zin "je bent slecht" door "je hebt iets slechts gedaan". Dus het kind zal begrijpen dat hij nog steeds geliefd is, ondanks zijn acties. Je kunt de slechte daden van gisteren niet straffen.
