De jonge moeder verliet de baby een minuut om zichzelf of huishoudelijke taken te doen, en het kind had al een driftbui gekregen. Hoe stel je een baby gerust en hoe vermijd je onbeleefde [fouten aan het begin van het opvoeden van een kind?
De meeste mensen ergeren zich aan kinderachtig huilen. En velen wensen oprecht dat het kind op welke manier dan ook zo snel mogelijk kalmeert. Zo'n houding kan vergeven worden voor een naaste die niets met het opvoeden van kinderen te maken heeft. Voor de moeder is er echter een zeer moeilijke taak, je moet snel navigeren, de oorzaak van de hysterie begrijpen, de juiste aanpak kiezen en deze geduldig tot een einde brengen.
Tot de leeftijd van twee jaar huilen kinderen het vaakst vanwege honger, een natte luier, kou of hitte, de afwezigheid van hun moeder, slaperigheid of pijn.
Kinderen ouder dan twee jaar die kunnen uitleggen wat ze willen, zullen gemakkelijker aan hun behoeften kunnen voldoen. Maar op deze leeftijd beginnen manipulatieve driftbuien te verschijnen. Maar niet alle hysterie is manipulatie. Als een baby huilt van pijn of een kapot speelgoed, dan is dit het verdriet van een echt kind, niet onderdoen voor een serieuze volwassene. Op zulke momenten moet je de baby laten huilen. Het is niet nodig om gerust te stellen, af te leiden, te overtuigen en nog meer te schamen. Neem de huilende baby in je armen, knuffel en hou je mond. Op dit moment bevrijdt het kind de psyche van zijn kind van ervaring. Als de baby kalmeert, kun je met hem praten, een interessant of grappig verhaal vertellen.
Als het kind doelbewust manipuleert, moet je het gewoon rustig negeren. Maak duidelijk dat het gesprek pas plaatsvindt als hij kalmeert. Als het kind een driftbui heeft in de winkel, vertel het kind dan dat je buiten of bij de uitgang zult wachten. Hysterie zonder de hoofdtoeschouwer is immers een lege zaak en het kind zal heel snel begrijpen dat hij op deze manier niets zal bereiken.
