De ontwikkeling van een kind in zijn eerste levensjaar is het begin van leren, een set van die kennis en vaardigheden die hij in de toekomst zal gebruiken, hoe gemakkelijk hij zich kan aanpassen aan de groei van zijn lichaam en de perceptie van informatie van zijn omgeving en hoe u met hem omgaat. Dit alles is de basis voor ouders die verantwoordelijk zijn voor hun kind voor zijn eigen toekomst.
instructies:
Stap 1
Voordat ouders besluiten hun eenjarige kind te gaan ontwikkelen, moeten ze alleen weten wat hun baby op deze leeftijd moet kunnen, weten en doen. Allereerst moet je letten op zijn fysiologische ontwikkeling, wat tot uiting komt in de volgende vaardigheden van de baby: op zijn voeten staan zonder hulp van buitenaf, rennen (je kunt hulp van derden gebruiken), alleen lopen, imiteren volwassenen, kopiëren sommige van hun acties, drinken uit een beker zonder de hulp van volwassenen.
Stap 2
De psychologische ontwikkeling van de baby zorgt voor het vermogen om alle gezinsleden te kunnen onderscheiden en/of bij naam te noemen, te begrijpen wat de ouders van de baby willen, een kleine woordenschat te hebben bestaande uit simpele woorden, te begrijpen en om een potje te vragen.
Stap 3
Afhankelijk van of je baby al het bovenstaande doet of niet, zal jouw verdere werk aan zijn ontwikkeling vorm krijgen. Denk aan het geval dat de baby niet weet hoe hij iets uit deze lijst moet doen, bijvoorbeeld niet om een potje vraagt. Om hem dit te leren, moet je allereerst comfortabele en perfect absorberende luiers verwijderen. In luiers voelt het kind niet dat hij nat is. Hij voelt zich alsof hij in een advertentie zit: 'droog en comfortabel'. Daarom begrijpt hij de noodzaak niet om "zijn eigen zaken" te doen voor de pot, als alles in orde is. De tweede stap is om de baby regelmatig om het half uur op het potje te "planten". In dit stadium is het belangrijkste om niet lui te zijn. Twee of drie dagen, en de baby krijgt al de door hem verworven gewoonte om om een potje te vragen.
Stap 4
Maar wat als de problemen van de baby niet op fysiologisch, maar op psychologisch niveau liggen? Hier is het immers noodzakelijk om de kwestie van de ontwikkeling ervan met bijzondere zorg te benaderen, om de huidige situatie niet verder te verergeren. Een peuter heeft bijvoorbeeld weinig woordenschat en weigert te praten. Om dit te doen, moet je oefeningen doen met zijn vingers, hem laten spelen met klein speelgoed, meer bepaald delen van speelgoed die voor de veiligheid zijn bevestigd. Motorische oefeningen voor de vingers helpen de spraakcentra van de baby te stabiliseren en te ontwikkelen. Het is ook de moeite waard om voor de "passieve" woordenschat van het kind te zorgen. Hij wil misschien nog niet praten, maar hij hoort. Hoe meer verschillende woorden mama en papa zeggen, hoe meer je baby ze verzamelt. En maak niet de grootste fout - spreek niet zelf voor hem. Het kind mag nog niet praten omdat hij de noodzaak hiervan niet inziet, omdat de moeder voor hem zal zeggen wat hij wil, alles voor hem zal doen, enz.
Stap 5
In het geval dat een kind zich normaal ontwikkelt en alles weet te doen wat moet worden gedaan, hoeft het niet overladen te worden met nieuwe kennis en vaardigheden. Er is niets goeds aan deze benadering van ouders, en voor het kind kan het saai zijn. De ontwikkeling van een eenjarig kind impliceert in dit geval een gameplay waarin je al leerelementen voor iets kunt introduceren. Onthoud dat baby's op deze leeftijd het beste reageren op rijmpjes en zang. Dit heeft een positief effect op de ontwikkeling van hun woordenschat en interesse in het verwerven van nieuwe kennis en vaardigheden.
