Ze herinneren zich nog slapeloze nachten, eerste woordjes en ongemakkelijke stappen. Ze herinneren zich gevulde kegels en kindertranen, kubussen, auto's en verhaaltjes voor het slapengaan… mama en papa, die er altijd waren. Maar de tijd verstrijkt, kinderen worden volwassen en niet alle ouders zijn klaar om dit te begrijpen en te accepteren. Het opbouwen van relaties is niet eenvoudig, maar in dit geval heiligt het doel de middelen.
instructies:
Stap 1
Artikelen over ontwikkelingspsychologie staan vol met causale verbanden tussen problemen in het volwassen leven en ongepast ouderschap. Ik kan geen vrienden vinden - mijn ouders gaven me niet genoeg zelfvertrouwen, mislukkingen op het werk - ik groeide te infantiel op. Tegenwoordig is het in de mode, althans indirect, om ouders de schuld te geven van hun eigen fouten. Als je doel harmonieuze en gezonde relaties met dierbaren is, leer dan verantwoordelijkheid te nemen voor je eigen leven, met al zijn successen en mislukkingen.
Stap 2
Er zijn twee axioma's met betrekking tot de houding van ouders ten opzichte van volwassen kinderen. Volgens de eerste zijn moeders en vaders altijd bevooroordeeld tegen hun dochters en zonen. De tweede zegt dat moeders en vaders altijd conservatief zijn met betrekking tot de veranderingen die optreden bij hun nakomelingen. En dit is niet zomaar een gril of een manifestatie van egoïsme. In de eerste levensjaren is een kind erg gehecht aan zijn ouders, maar na verloop van tijd wordt de emotionele terugkeer steeds minder, meer en meer ruimte in iemands gedachten wordt ingenomen door andere mensen. Aarzel daarom niet en vergeet niet uw dankbaarheid en liefde uit te drukken met woorden, kussen, die "kalftederheid" waarvoor kleine kinderen zo vrijgevig zijn.
Stap 3
Wees volhardend in je intentie om je eigen leven op te bouwen. Dit geldt met name voor het opvoeden van kinderen en relaties in hun eigen gezin. Wees zo autonoom mogelijk en vraag je ouders niet om hulp. Integendeel, probeer jezelf waar mogelijk te helpen. Het is dwaas om te proberen je eigen onafhankelijkheid te verdedigen, afhankelijk van je familie financieel. U moet echter geen advies van mama of papa weigeren. Ten eerste zal dit je gebrek aan respect en gebrek aan tact tonen, en ten tweede zijn twee hoofden nog steeds beter dan één. Laat in ieder geval de uiteindelijke beslissing aan jezelf over.
