Om afwijkingen in de ontwikkeling van hun kind tijdig op te merken, kunnen ouders zelfstandig eenvoudige taken met de baby uitvoeren, waarvan het resultaat het niveau van zijn ontwikkeling zal laten zien. Het is niet nodig om boos te zijn als het kind ergens een laag resultaat in laat zien, je hoeft alleen maar spelletjes en oefeningen te kiezen om deze psychologische kwaliteit te ontwikkelen.
Noodzakelijk
- - diagnostisch materiaal voor de studie van geheugen, aandacht, denken, verbeelding, wil, emoties van een kleuter met duidelijke instructies voor implementatie;
- - toets voor prestatiebeoordeling (vereist).
instructies:
Stap 1
Om ervoor te zorgen dat de psychologische test een objectief resultaat geeft, moet deze worden uitgevoerd in de gebruikelijke en natuurlijke omstandigheden voor het kind. Onnodig te zeggen dat nu je zijn kennis en vaardigheden begint te testen, het kind alert, bang en teruggetrokken kan worden. Het is het beste om taken in zijn speelkamer te geven, het kind aan zijn tafel te laten zitten en aan te bieden om samen te tekenen, te spelen of enkele interessante afbeeldingen te overwegen.
Stap 2
De diagnose kan het beste worden gedaan in de vorm van een spel of oefening. Als de test zo is ontworpen dat het kind vragen moet beantwoorden, speel de situatie dan toch. Bied aan om school of kleuterschool te spelen. Het kind kan vragen beantwoorden voor zichzelf en voor andere "leerlingen": poppen, beren, hazen, die op deze school bij hem studeren.
Stap 3
Het kind moet een goede vertrouwensrelatie hebben met de onderzoeker. Voor een vreemdeling die gewoon zijn werk doet en vragen stelt, antwoordt het kind misschien niet, en het gebrek aan antwoorden zal als onwetendheid worden ervaren. Een vreemde moet niet meteen beginnen met diagnosticeren, maar eerst het kind leren kennen, over iets leuks praten, gewoon spelen.
Stap 4
Een gewoon gesprek kan de basis zijn voor een diagnostisch gesprek. Het is noodzakelijk dat de antwoorden een voortzetting zijn van de onvoltooide zin: "Als ik groot ben, zal ik …", "Ik verveel me als …", "Het meest interessante is …", " Ik hou van …" en anderen.
Stap 5
Hoe jonger het kind, hoe minder kansen de volwassene heeft om het kind opdrachten te geven. In principe zal de diagnose bestaan uit het volgen van de baby en het vastleggen van de benodigde gegevens in tabellen of protocollen. Als de onderzoeker bijvoorbeeld een week lang een strijdlustig kind op de kleuterschool observeert, registreert de onderzoeker de daden van agressie gedurende elke dag met de aanduiding van de tijd. Observatie kan uitwijzen op welke dagen van de week of op welk tijdstip van de dag het kind het meest geïrriteerd is en zijn gevoelens niet kan bevatten.
Stap 6
Psychologische diagnostiek van een kleuter wordt vaak geassocieerd met een analyse van de producten van zijn activiteit: tekeningen, knutselen, verhalen. De inhoud van kindercomplexen en onopgeloste problemen herkent de onderzoeker aan een bepaalde symboliek van een tekening of ambacht. Bij tekenen uit de vrije hand tekent het kind bijvoorbeeld een grote berg en een weg naar de top. Hij tekent zichzelf in het midden van dit pad of op de top van de berg. Zo'n tekening kan zowel worden gezien als een verlangen om te gaan wandelen, en als een verlangen van een kind naar zelfverbetering. Het transcript verschijnt als we met het kind praten over de inhoud van deze figuur.
