Door te trouwen zweren een man en een vrouw elkaar in liefde en trouw. Helaas is geen enkel getrouwd stel, zelfs het schijnbaar sterkste en meest welvarende stel, immuun voor verraad. Een vrouw komt er bijvoorbeeld plotseling achter dat haar man een minnares heeft. De eerste en meest natuurlijke reactie is shock, tranen, woede. Sommige vrouwen in een vergelijkbare situatie vragen onmiddellijk een echtscheiding aan. Maar er zijn vrouwen die geen haast hebben met zo'n categorische beslissing, aarzelen, nadenken en niet proberen het gezin te behouden.
instructies:
Stap 1
"Oordeel niet, anders word je zelf geoordeeld." Als een vrouw bijvoorbeeld een christelijke gelovige is, kan ze zichzelf ervan overtuigen haar man als volgt te vergeven. Ten eerste, toen ze in de kerk trouwen, zwoer het paar een eed om samen te zijn in vreugde en verdriet, ondanks alle beproevingen, 'tot de dood scheidt'. Het is heel goed mogelijk om het verraad van haar man voor te stellen als een test die naar beneden is gestuurd om de kracht van hun liefdes- en huwelijksbanden te testen. Ten tweede leert de christelijke religie je geduldig en neerbuigend te zijn naar je naaste, zijn tekortkomingen, fouten en zelfs beledigingen die je zijn aangedaan te vergeven. In één woord: "De Heer heeft standgehouden en Hij heeft ons bevolen!"
Stap 2
"Maar hij bleef niet bij haar, dus ik ben beter." Een goede en effectieve manier om te vergeven is om alle (of bijna alle) schuld bij de minnaar te leggen. De vrouw kan zichzelf misschien overtuigen met zulke argumenten: wat te doen, de man is geen ijzer, een levende man, gemaakt van vlees en bloed. Deze schaamteloze zelf heeft hem zeker verleid, dus hij kon het niet laten. Het belangrijkste is dat hij zijn familie niet in de steek liet, niet naar een andere vrouw ging. Het betekent dat hij nog steeds van zijn vrouw houdt, voor hem is zij de beste.
Stap 3
"Ik denk dat ik ook schuld heb." Een absoluut trefzekere manier is om afstandelijk naar je gedrag te kijken. In de overgrote meerderheid van de gevallen zal de vrouw zichzelf iets verwijten. Het is inderdaad zeer zeldzaam dat slechts één partij zich schuldig maakt aan verraad. Nadat ze zichzelf ervan heeft overtuigd dat in wat er is gebeurd ook haar schuldgevoel zit (zelfs als het klein is), zal de echtgenoot gemakkelijk tot een logische conclusie komen: dan moet men vrijgevigheid tonen en vergeven. En voor de toekomst is het noodzakelijk om alle nodige conclusies te trekken, om het gedrag aan te passen.
Stap 4
'Hoe zit het met kinderen zonder vader?' Dit is een zeer sterk argument als er jonge kinderen in het gezin zijn. Maar hij moet natuurlijk niet als beslissend worden beschouwd als de man, naast het verraad, een asociale levensstijl leidde, bijvoorbeeld alcohol of drugs misbruikte, fysiek geweld gebruikte tegen zijn vrouw en kinderen. Wat kan zo'n vader kinderen leren? In dit geval is het beter om zo snel mogelijk te vertrekken.
