Een hyperactief kind is een probleem voor veel moderne ouders. Het ontbreken van de hormonen noradrenaline en dopamine in het lichaam beïnvloedt het gedrag van het kind, waardoor het een corrigerende behandeling nodig heeft. U moet niet op een snel resultaat rekenen, het behandelingsproces is lang en strekt zich vele maanden uit, maar zonder dit is de aanpassing van het kind aan de omstandigheden van een onderwijsinstelling buitengewoon problematisch.
instructies:
Stap 1
Allereerst is het noodzakelijk om te begrijpen of het een kwestie van een ziekte is. Het onderscheiden van een hyperactief kind van een gewone tomboy is moeilijk, maar mogelijk. Als een kind dienovereenkomstig wordt gediagnosticeerd, is het echt moeilijk voor hem om zich op een specifieke activiteit te concentreren en zijn ouders te gehoorzamen. Hij stelt veel vragen, maar kan niet wachten op antwoorden. Interesse in games die doorzettingsvermogen en aandacht vereisen is minimaal. Dit is het grootste probleem: de onmogelijkheid van concentratie laat de assimilatie van nieuwe kennis niet toe en naar school gaan wordt een marteling voor het kind. Zo'n kind kan niet eens stil op een stoel zitten, hij bungelt met zijn benen, klopt met zijn handen, friemelt en draait. Tegelijkertijd zijn zijn verlangens tegenstrijdig en onbewust, het is bijna onmogelijk om zijn gedrag te beheersen. Het is ten strengste verboden om zelf sedativa of sedativa te gebruiken. Ook als het kind onrustig slaapt, is overleg met een neuroloog noodzakelijk.
Stap 2
Een hyperactief kind, wiens behandeling lange tijd wordt uitgevoerd, heeft een duidelijke dagelijkse routine nodig, dus ouders moeten hier van tevoren over nadenken. Tot het punt dat het voor de student nuttig zal zijn om de dagelijkse routine schriftelijk op de muur te zien hangen. Als de ouders het als een gegeven positioneren en geen veranderingen tolereren, zal de dagelijkse routine het kind mobiliseren. Een goed geplande dag helpt om overprikkeling te voorkomen en om het gedrag van het kind te beheersen.
Stap 3
Om het aantal conflicten in het gezin te minimaliseren, wordt de overgang naar de volgende fase van de lessen geleidelijk uitgevoerd. Het kind dient vooraf gewaarschuwd te worden voor het beëindigen van het spel en ervoor te zorgen dat het tijdens het spel niet overprikkeld raakt. Een dergelijke opvoedingsbehandeling zal het zenuwstelsel van de ouders en de baby zelf behouden.
