Trouwringen zijn het meest voorkomende symbool van het huwelijk en dit symbool is al duizenden jaren oud. Ik vraag me af waarom ringen, en niet andere sieraden, zo sterk worden geassocieerd met mensen met een sterk en betrouwbaar huwelijk? En waarom worden deze ringen aan de ringvinger gedragen?
Waarom precies ringen?
De eenvoudigste verklaring is ook de meest complete. De ideale en perfecte vorm van de ringen symboliseert oneindigheid, onveranderlijkheid. Als we het hebben over de sfeer van emoties, krijgt een eenvoudige gladde ring wereldwijde betekenis, wordt een symbool van loyaliteit en liefde, solidariteit en gemeenschap in relaties.
Er wordt aangenomen dat de eerste trouwringen verschenen onder de oude Egyptenaren. Ze maakten deze ringen van goud om ze te ruilen voor het huwelijk. De Egyptenaren namen speciale stroken metaal, gaven ze de gewenste vorm, daarna legden de bruid en bruidegom ze op elkaar op de middelvinger van hun linkerhand, het waren deze vingers die als direct verbonden werden beschouwd met het hart. Daarom dragen de oosterse volkeren na de bruiloft ringen om de middelvinger.
Europese tradities
Europeanen dragen traditioneel trouwringen om hun ringvinger. Het draait allemaal om de overtuiging dat het deze vinger is die dankzij de ring wonderbaarlijke kracht krijgt. De Grieken en Romeinen gebruikten de naamloze om geneeskrachtige stoffen in de huid te wrijven. Europese legendes zeggen dat de ringvinger met een trouwring verschillende kwalen kan genezen.
De oude Grieken, die ongetwijfeld de vorming van de moderne westerse beschaving hebben beïnvloed, droegen ringen aan hun ringvingers om de wereld te laten zien dat hun hart bezig was. Ze hebben een heel systeem van tekens ontwikkeld. De ring aan de wijsvinger zei dat de man op zoek was naar zijn geliefde, de ring aan de pink, tegenover, sprak van onwil en onwil om te trouwen, en de ring aan de middelvinger beweerde dat de eigenaar een echte 'playboy' was. De Grieken waren de eersten die de ringvinger en het hart bonden, dat wil zeggen liefde. Het feit is dat tijdens het proces van anatomische studies werd vastgesteld dat een bepaalde dunne zenuw van de ringvinger naar het hart gaat, dat ze met elkaar verbindt.
Andere zaken
Christenen hebben deze traditie overgenomen. In de negende eeuw begonnen teksten uit de Bijbel op trouwringen te worden gegraveerd, wat de ringen direct verbond met het huwelijksritueel.
Esoterici geloven dat trouwringen werken als begrenzers van energiestromen. Omdat vanuit een energetisch oogpunt het hart en de ringvinger direct met elkaar verbonden zijn, wanneer de bruid en bruidegom elkaar trouwringen geven, verzegelen ze dus de harten, sluiten ze af voor andere hartverslavingen.
