Het is veel gemakkelijker om een kind discipline bij te brengen als er wederzijds begrip is tussen de ouders en de baby. Moeilijke kinderen kunnen hun ouders voortdurend op kracht testen. Ouders hebben zelf vaak last van het feit dat kinderen zich niet bekeren van hun slechte gedrag.
instructies:
Stap 1
Moeilijke kinderen vertonen niet zo vaak tekenen van spijt als hun ouders zouden willen. Maar de situatie zal alleen maar verslechteren als volwassenen bekering zoeken. Kinderen missen emotionele volwassenheid en het vermogen om met de moeilijkheden van het leven om te gaan, dus testen ze volwassenen. Als de ouders hier te emotioneel op reageren, zullen pogingen om het kind te disciplineren niet succesvol zijn. Om zo'n val te vermijden, moet je weten dat ook moeilijke kinderen zich kunnen bekeren.
Stap 2
Wanneer volwassenen over discipline horen, zien ze het vaak als een concept - educatieve maatregelen. Dit betekent op zijn beurt straf, beroving van plezier. Ouderschapsmaatregelen alleen zullen een kind geen gevoel van eigenwaarde, probleemoplossende vaardigheden, zelfbeheersing en verantwoordelijkheid bijbrengen. Ze zullen niet werken zonder de gevoelige inbreng van een volwassene. De methode van betrouwbare discipline is gebaseerd op liefde en leiding. Het is noodzakelijk om het kind uit te leggen welk gedrag passend wordt geacht en welk gedrag niet. We mogen niet vergeten dat moeilijke kinderen hulp nodig hebben om te begrijpen hoe ze verantwoordelijkheid kunnen nemen voor hun daden, van hun fouten kunnen leren en anderen goed kunnen behandelen, wat er ook gebeurt.
Stap 3
De ouder van een moeilijk kind moet weten hoe onvoorspelbaar de reactie op zijn gedrag kan zijn. En dat allemaal vanwege te zwakke of juist zeer harde opvoedingsmaatregelen, kan het kind als een vernederende straf worden beschouwd. Omdat moeilijke kinderen geloven dat ze op gelijke voet staan met hun ouders, beginnen ze te protesteren tegen de straf.
Stap 4
Als het kind geen spijt heeft van zijn daden of ze niet herkent, richt hij zijn woede op degene die hem bepaalde maatregelen of straffen toepast. In plaats van zich te bekeren en dit niet meer te doen, voelen moeilijke kinderen niet alleen geen wroeging, maar uiten ze ook hun woede. En dat allemaal vanwege het feit dat de druk van een volwassene door een moeilijk kind in een vervormde vorm wordt waargenomen. Het kind bewijst in het bijzonder dat hij niets verkeerds heeft gedaan en dat de tegen hem genomen maatregelen onbillijk waren.
Stap 5
Je moet goed nadenken over hoe je educatieve maatregelen goed toepast. Straf is altijd een controversiële beslissing.
