Een economische crisis is een toestand van de economie van het land wanneer de productie aanzienlijk daalt, goed functionerende productiebanden ophouden te functioneren, grote en kleine bedrijven failliet gaan en de werkloosheid sterk stijgt. Als gevolg hiervan dalen de inkomens van de bevolking en bevinden velen zich onder de armoedegrens.
Oorzaken van de crisis
Als we het hebben over de oorzaken van de crisis, wijzen de meeste economen op een marktonevenwichtigheid. Het aanbod van goederen is groter dan de vraag en mensen stoppen met het kopen van goederen. Bedrijven worden gedwongen om de prijs van hun producten te verlagen. Het verdiende geld betaalt niet meer voor de productie, waardoor ondernemers failliet gaan. Daarom praten ze vaak over de 'crisis van de overproductie'. Een daling van het gezinsinkomen leidt tot een nog grotere vraaguitval en een nieuwe golf van fabriekssluitingen en ontslagen.
ND Kondratyev presenteerde de ontwikkeling van de economie in de vorm van grote cycli, waarin de crisis slechts een natuurlijk onderdeel is. De cyclus bestaat uit fasen: aanvankelijk, wanneer alles in orde lijkt te zijn, - crisis - depressie - economisch herstel. Deze cycli worden geassocieerd met de ontwikkeling van wetenschap en technologie, wat leidt tot de opkomst van nieuwe industrieën die zich snel beginnen te ontwikkelen. Tegelijkertijd raken oude industrieën in verval. De crisis begint bij hen. Crises in de economie kunnen ook worden geassocieerd met oorlog, natuurrampen, enz.
Soorten crises
Economen spreken over twee soorten crises: recessie en depressie. Recessie - wanneer de economie een daling van het productieniveau ervaart, dat wil zeggen een negatief BBP, gedurende ten minste zes maanden. Tegelijkertijd bereikt de val zijn minimum niet.
Depressie is een zeer sterke, diepe of langdurige recessie, wanneer het productievolume aanzienlijk daalt en deze toestand gedurende een zeer lange tijd, soms meerdere jaren, aanhoudt.
De Grote Depressie van de jaren dertig is een klassiek voorbeeld van een ernstige depressie. Tussen 1929 en 1933 daalde de productie in de Verenigde Staten met 30%. In 1933 was ongeveer een kwart van de beroepsbevolking werkloos. Bedrijven konden hun producten niet meer verkopen en sloten massaal hun fabrieken en kantoren.
De gevolgen van crises zijn zeer groot voor het sociale leven van landen. Zo groeit door de crisis de belangstelling voor religie, neemt de sterfte aan verschillende ziekten toe, stijgt het aantal zelfmoorden, neemt het alcoholisme toe en consumeert de bevolking goedkope dranken. Criminaliteit neemt toe. Het toerisme wordt sterk teruggedrongen.
Crises genezen de economie door achterlijke productiemethoden te vernietigen. En het is de crisis die mensen ertoe aanzet om op zoek te gaan naar nieuwe manieren om de economie te beheren, wat uiteindelijk leidt tot economisch herstel.
