Een van de ergste tegenslagen die een mens kan overkomen, is de dood van een kind. Daarna is het buitengewoon moeilijk om terug te keren naar het oude leven, veel mensen kunnen het niet aan zonder hulp van buitenaf. Ouders moeten echter hun krachten bundelen en proberen om te gaan met hun verdriet.
instructies:
Stap 1
Rouwen is een langdurig proces dat grofweg in vier fasen kan worden onderverdeeld. De eerste fase is shock en gevoelloosheid. Het duurt ongeveer een week, misschien een paar dagen langer. Dan komt de tweede fase - ontkenning. De ouder weigert te geloven dat de zoon dood is. Het duurt gemiddeld tot veertig dagen, waarna de derde fase begint - pijn leven. Een persoon leert omgaan met zijn verdriet, went aan het leven in nieuwe omstandigheden. Na ongeveer zes maanden vindt de vierde fase plaats - pijnverlichting. Het duurt tot een jaar. Hoe moeilijk het ook voor je is, onthoud dat de tijd zal verstrijken en je onvermijdelijk opluchting zult voelen. Je hoeft alleen maar te wachten.
Stap 2
Zoek hulp bij een psychotherapeut - het is waarschijnlijk dat hij u een behandeling met antidepressiva zal voorschrijven. Woon groepen nabestaanden bij. Daar kun je je uitspreken omringd door mensen die hetzelfde verdriet hebben meegemaakt en je zullen kunnen begrijpen. Als je in een kleine stad woont en je hebt zulke groepen niet, schrijf je dan in op het forum waar moeders en vaders die hun zonen en dochters hebben verloren met elkaar communiceren.
Stap 3
Laat je schuldgevoel los. Veel ouders beginnen zich voor te stellen dat hun kind nog in leven zou zijn als ze deze of gene daad niet hadden gedaan. “Als we hem geen fiets hadden gegeven, was hij niet aangereden door een auto”, “had ik hem die avond maar niet laten wandelen”, “had ik mijn zoon maar leren zwemmen vorige zomer. Alleen degenen met bovennatuurlijke vermogens kunnen zichzelf de schuld geven van wat ze niet konden voorzien. Gewone mensen zouden moeten accepteren dat het ongeval is gebeurd als gevolg van het samenvallen van vele factoren, en dat is niet hun schuld.
Stap 4
Psychische pijn is te vergelijken met een hometrainer: je trapt, het kost veel energie, maar de fiets staat toch stil. Veel moeders en vaders zijn gefixeerd op hun verdriet, ze leven het zonder er iets van te merken. Maak een dagelijkse routine voor jezelf, waarbij je jezelf tijdelijk niet belast met zware mentale en fysieke arbeid. Krijg meer rust. Sta jezelf toe om af en toe zwak te zijn. Geleidelijk zal de pijn afnemen en kunt u blijven leven.
