Soms gebeuren er tragedies in ons leven. Hier is geen ontkomen aan. We zijn allemaal sterfelijk. Maar vaak is de pijn precies wat iemand plotseling overlijdt. Het lijkt erop dat je jong, sterk, energiek bent en de volgende dag zal er geen spoor van dit alles meer zijn. Alleen een koud lichaam. En die herinneringen waarin een mens nog leeft…
Het is nodig
- Fort van de geest
- Dwingen
- Ondersteuning
instructies:
Stap 1
De dood van een dierbare is altijd een bitter verlies voor ieder van ons, maar de dood van een zoon is dubbel moeilijk, omdat je je realiseert dat je een deel van je leven hebt verloren.
Stap 2
Maar na het verlies van een zoon, moet elke ouder onthouden dat het leven niet is gestopt en moet worden voortgezet. Allereerst moet je jezelf afleiden van je eigen ongeluk en beslissen over levensprioriteiten, nadat je de gratuïteit van het verlies al hebt gerealiseerd. Om dit te doen, distribueer je alle spullen van de overledene naar sociale opvangcentra en als aandenken aan familieleden, en laat je jezelf slechts een paar van de meest dierbare kleinigheden over. Doe hetzelfde met foto's.
Stap 3
Richt uw aandacht op uw kleinkinderen, want het is zowel voor hen als voor u moeilijk. Vergeet andere kinderen niet, want nu zullen ze voor twee moeten leven. Veel troost kan worden gevonden in iets doen. Houd je bezig met iets waar je voorheen nooit tijd voor had, of dat je eerder niet durfde te doen. Maar het is niet de moeite waard om misbruik te maken van naar de kerk gaan of abrupt naar een andere religie te gaan, het kan heel slecht aflopen. In sommige gevallen, als je je sterk genoeg voelt, neem je een kind uit een weeshuis om op te voeden. Dan komt er weer een vakantie in uw huis, zowel voor u als voor dat kleine mannetje aan wie u uw niet-uitgegeven liefde kunt geven, wat uw verdere steun zal zijn in de toekomst.
