Een vreemd fenomeen dat velen waarschijnlijk zijn tegengekomen: het gevoel van liefde wordt enorm versterkt als liefhebbende mensen uit elkaar zijn. Dit is precies de manier waarop u kunt begrijpen en waarderen hoe dierbaar u een persoon is en hoeveel u van hem houdt.
Zelfs de naaste mensen: ouders en kinderen, broers en zussen hebben hun eigen persoonlijkheid en kunnen qua uiterlijk op elkaar lijken, maar van karakter verschillen. Wat kun je zeggen over de persoon van wie je houdt? Natuurlijk zijn jullie allebei twee afzonderlijke, reeds gevestigde persoonlijkheden, die elk hun eigen gewoonten, gehechtheden en hobby's hebben.
Bovendien wordt elke persoon gekenmerkt door periodiciteit: recessies en stijgingen in stemming, fysieke activiteit en vermoeidheid. Dit alles bemoeilijkt het bestaan wanneer twee liefhebbende mensen voortdurend in contact zijn, elkaar zien en dagelijks met elkaar communiceren. Natuurlijk is dit geluk en vreugde, maar er zijn perioden waarin een persoon gewoon alleen moet zijn, dit is natuurlijk voor de psychologie van iedereen.
Liefhebbers hebben misschien niet dezelfde stemmingsfasen, dus er is dissonantie en irritatie. Als je bijvoorbeeld verdrietig wilt zijn, verwacht je dat je humeur gedeeld wordt en je geliefde helemaal niet met je mee zal rouwen. Zo'n verschil in gedrag leidt tot wederzijds onbegrip - hij ziet je fronsende gezicht immers niet zo graag. Het resultaat is wrok en ruzies, onwil om compromissen te sluiten. Natuurlijk zul je het goedmaken, maar beken, er zijn momenten waarop deze persoon je volkomen vreemd lijkt, je liefde onwaardig.
Het is iets heel anders als een geliefde weg is en hij niet bij u is. In dit geval heb je zelfs niemand om je slechte humeur te demonstreren, rekenend op sympathie, want kostbare minuten aan communicatie aan de telefoon of op internet verspillen aan dergelijke kleinigheden is gewoon dom. Al het frivool wordt onmiddellijk vergeten, er blijft alleen een gevoel van leegte over, dat niemand behalve hij kan vullen.
En nog een ding: degene die er niet is, is moeilijker te beheersen, je kunt niet zo zeker zijn van zijn liefde als wanneer hij naast je is. Een angstig gevoel ontstaat ook omdat mannen minder emotioneel zijn, en in zijn woorden lijkt u misschien vervreemd. Als je in een natuurlijke psychologische afhankelijkheid bent van een geliefde, begin je je te vervelen en je liefde manifesteert zich met hernieuwde kracht.
