Lang samenwonen is de droom van verliefde stelletjes. Jongeren willen hand in hand door het leven gaan. Lange huwelijken hebben echter zowel positieve als negatieve kanten.
Verlies van nieuwigheid
De jonge man en het meisje beginnen elkaar net te ontmoeten en zijn in elkaar geïnteresseerd. Ze streven ernaar om elkaar beter te leren kennen en proberen meer te weten te komen over hun uitverkorene. Als gevolg daarvan leven ze letterlijk voor elkaar.
Een man en een vrouw hebben lang samengewoond en begrijpen dat ze bijna alles over hun partner hebben geleerd. Als individuen verwerven ze zelden iets nieuws en interessants. Het verlangen om elkaar beter te leren kennen verdwijnt.
Een van de belangrijkste dingen in een lang huwelijk is om man en vrouw seksueel aantrekkelijk voor elkaar te houden. Het verlies van deze interesse is een van de redenen voor scheiding op volwassen leeftijd.
Een lang huwelijk is beladen met het verlies van de nieuwigheid van de relatie. Het dagelijks leven omvat dezelfde acties, situaties, problemen. Alledaagse voorspelbaarheid leidt tot verveling, die zich geleidelijk ontwikkelt tot prikkelbaarheid.
Intolerantie voor gebreken
Als een man en vrouw aan het begin van hun gezamenlijke reis proberen elkaars tekortkomingen niet op te merken, dan wordt het met de leeftijd steeds moeilijker om dit te doen. Irritatie door slechte gewoonten groeit als een sneeuwbal en het wordt steeds moeilijker om je impulsen in bedwang te houden.
Als de echtgenoten niet met hetzelfde begrip met elkaar kunnen omgaan, kan deze situatie tot echtscheiding leiden.
Lang samenleven leidt ertoe dat echtgenoten steeds meer oog hebben voor elkaars nadelen. Door hun ongenoegen te uiten, dwingen ze hun partner om van slechte gewoonten af te komen. Op volwassen leeftijd is het echter erg moeilijk om je persoonlijkheid te veranderen.
Verdeeldheid van belangen
Helemaal aan het begin van gezinsvorming hebben man en vrouw veel gemeenschappelijke interesses. Ze rusten hun huis uit, voeden kinderen op en onderwijzen hen. Partners vervullen zichzelf meer als ouders.
Nadat ze hun kinderen hebben grootgebracht en ze uit het huis van hun vader hebben verlost, worden de echtgenoten alleen met elkaar gelaten. Gemeenschappelijke doelen en aspiraties verdwijnen - het huis is uitgerust, de kinderen zijn opgegroeid. In hun gezinsleven komt onaangepastheid voor.
Als de echtgenoten in hun jeugd gemeenschappelijke hobby's hebben, hebben ze een kans om elkaar niet met de leeftijd te verliezen.
Als de man en vrouw geen punt van interactie vinden, zullen ze van elkaar weg gaan lopen. Iedereen zal zijn eigen zaken doen en steeds minder aandacht besteden aan de zaken van de echtgenoot.
Met de leeftijd ontwikkelen beide partners gezondheidsproblemen. Dit laat een negatieve indruk achter op de relatie. Het onvermogen om zorg voor elkaar te uiten wordt verergerd door onverschilligheid. Zo'n relatie is beladen met een definitieve breuk.
