Een dier in hetzelfde huis met een klein kind. Voor sommigen is deze situatie heel acceptabel, terwijl anderen het onaanvaardbaar vinden. Beide hebben gelijk, hoe paradoxaal het ook klinkt. De hoofdregel van een dergelijke buurt is het naleven van bepaalde voorwaarden voor samenwonen, wat problemen zal helpen voorkomen.
Katten veroorzaken in de regel ernstige zorgen bij aanstaande moeders. In de meeste gevallen hebben ze toegang tot elke hoek van het huis. En het zijn katten die dienen als dragers van Toxoplasma. Deze ziekte kan de foetus bedreigen met verschillende misvormingen. Het infectiepercentage is erg laag, maar voorzichtigheid is geboden. Het eerste dat u moet doen, is zich laten testen op de aanwezigheid van Toxoplasma, zowel voor het dier als voor zijn eigenaren. De tweede is om uw huisdier te beschermen tegen communicatie met vreemde katten. En ten derde moet de aanstaande moeder niet voor de kat zorgen, maar de zorg voor het dier verschuiven naar iemand uit het huishouden.
Lang voor dit gelukkige moment worden de ouders gegrepen door angst: de baby kan een allergie voor wol ontwikkelen, er is een risico op infectie van het dier met parasieten, de hond kan de baby bijten, de kat kan krabben. Veel negatieve levensverhalen en tv-reportages zijn angstaanjagend. Maar de praktijk leert dat meestal het dier lijdt, en niet het kind. De eigenaren vergeten hem een tijdje, volledig ondergedompeld in de problemen van de baby. Als er een dier in uw huis woont, onthoud dan dat wij verantwoordelijk zijn voor degenen die we hebben getemd.
• Dagelijks het hele huis vochtig maken. Om de tijd voor deze les te verkorten, kunt u voor een tijdje tapijten en kleine decoratieartikelen weg doen.
• Houd de deur van de babykamer gesloten om te voorkomen dat het dier naar binnen kan.
• Laat uw kind niet alleen met een huisdier, hoe veilig en schattig het ook mag lijken.
• Zet de bakjes en het toilet van uw dier op een voor de baby ontoegankelijke plaats.
• Bezoek regelmatig uw dierenarts, vaccineer uw dier.
Van 2 tot 5 jaar leert de baby communiceren en omgaan met de buitenwereld. Het is de communicatie met dieren die hem vriendelijkheid, zorg voor de zwakkere en barmhartigheid zal leren. Neem een pretentieloos huisdier, zoals een konijn of een cavia. Kinderen ouder dan 5 jaar kunnen al de verantwoordelijkheid voor het dier op zich nemen. Een huisdier uitlaten, voeren - deze eenvoudige dingen leren verantwoordelijkheid, toegeeflijkheid en dienen als een soort training in de vaardigheden van volwassenheid.
Gezinnen met kleine kinderen moeten zeer verantwoordelijk zijn bij het kiezen van een huisdier. Wie op zoek is naar een hond, moet kiezen uit rassen zoals Collie, Poedel, Labrador of Retriever. Honden van kleine rassen, bijvoorbeeld teckel, cocker-spaniël of pekinees, verschillen niet in geduld en toegeeflijkheid, zijn wreder en kunnen de baby schaden. Van de kattenrassen kunnen Perzen en Sphynxen, Scottish Folds en Britten goed overweg met kinderen. Buurt van een kind met een Siamese kat is niet toegestaan! Voor kinderen met spraakproblemen is een papegaai die kan praten een goede vriend. Gezamenlijke lessen in "taal" zullen beide ten goede komen.
In Amerika en Europa wordt de vereniging van een kind en een dier al tientallen jaren als normaal beschouwd. De juiste benadering van het kiezen van een huisdier, naleving van eenvoudige zorgregels, een attente houding zal niet alleen plezier, maar ook voordeel opleveren.
