Het kan heel moeilijk zijn om een situatie waar te nemen wanneer boze ouders hun kinderen uitschelden, vernederen of ronduit schreeuwen. En we verdwalen tussen de wens om de ouder op dezelfde manier te antwoorden of gewoon weg te gaan zonder tussenbeide te komen.
Is het oké om ouders in zo'n situatie uit te schelden?
Waarschijnlijk zijn de zaken anders, en soms is zo'n ouder op zijn plaats zetten niet de slechtste optie. Toch is het beter om dat niet te doen.
Ten eerste, je kent deze mensen helemaal niet, je hebt geen idee hoe een nog verbitterder ouder zal reageren. Misschien krijgt het kind nog meer als het uit het zicht is.
Ten tweede, die niet moe werd tot het punt van volledige uitputting. En wie brachten de kinderen niet tot delirium tremens? Nogmaals, je kunt niet weten wat voor soort ouders ze in het algemeen zijn. Het is mogelijk dat de relaties in dit gezin echt goed zijn, en dit geval is buitengewoon. Papa en mama ervaren (of zullen) schuldgevoelens, hulpeloosheid en afschuw ervaren door wat er is gebeurd. En dan voeg je toe.
Toch zijn er manieren waarop u in zo'n situatie kunt en moet reageren.
1. Richt je aandacht op het kind. Neem niet rechtstreeks contact op met de ouder, neem contact op met het kind, probeer hem gerust te stellen met een onbeduidende zin. De taak hier is om de intensiteit van passies te verminderen, om het kind te laten zien dat hij nu in feite niet alleen is in de hele wereld, dat hij, zo niet hulp, dan in ieder geval steun heeft. En de aandacht van de ouder zal in dit geval waarschijnlijk verschuiven van blinde agressie naar het kind zelf en de wereld om hem heen in het algemeen.
Soms is het handig voor ouders zelf in zo'n staat om van buitenaf te horen dat hun kind eigenlijk geweldig is. Dat anderen het ook zien.
Hoe kan ik dit doen?
Ik hou van kinderen die zo goed tekenen en niet bang zijn om vies te worden
· Je stelt heel gedurfde en slimme vragen. Zulke mensen bereiken veel in het leven. Goed gedaan!
· Je bent het mooiste meisje ter wereld! Geloof me.
· U kunt zelfs naar het kind knipogen of glimlachen, zodat hij begrijpt dat u aan zijn kant staat.
2. Bied hulp aan in plaats van verwijten te maken. Soms hebben ouders letterlijk een paar minuten nodig om te herstellen. En soms is het zelfs voldoende om te horen dat hij niet veroordeeld wordt, dat hij begrepen wordt, dat hij niet alleen is met zijn emoties.
· Wil je dat ik hem even in mijn armen houd?
· Ik zie hoe moe je bent, ik heb een paar minuten, kan ik je ergens mee helpen?
Vind je het erg als je zoon en ik een boek lezen?
· Laat me je helpen met je koffers?
In al dergelijke situaties is het belangrijk om het hoofdprincipe in acht te nemen: wat je ook doet, de hoeveelheid goed in de wereld moet toenemen. Als onze samenleving vriendelijk is, zal het leven voor iedereen gemakkelijker en veiliger zijn. Inclusief onze kinderen.
