Bij het opvoeden van kinderen moet je altijd twee belangrijke vragen beantwoorden: "Wie is de schuldige?" en wat te doen?" Met de eerste vraag is alles duidelijk - er zijn altijd schuldigen.
Kleuterschool en school, en computer, en bedrijven, en televisie - allemaal "voorkomen" dat het kind de beste wordt. Maar werken aan fouten is moeilijker. Bij slecht gedrag groeien de benen niet van de ene op de andere dag. De waarheid is dat ze zeggen dat je een kind moet opvoeden terwijl hij over het bed ligt.
De beginselen van het karakter worden al in de vroege kinderjaren gelegd, wanneer de ouders de enige bron van informatie zijn over het juiste gedrag van de baby. Dus misschien moeten we stoppen anderen de schuld te geven en na te denken: zijn we goede of slechte rolmodellen voor onze eigen kinderen, en wat voor goeds zullen ze van ons leren?
Ouderschap is nooit gemakkelijk. En elke ouder beslist op een gegeven moment voor zichzelf: de reeds gebaande paden volgen of zijn eigen weg zoeken naar het hart van zijn eigen kind. Wat voedt onze kinderen eigenlijk op en wat vormt hun persoonlijkheid? Natuurlijk zijn er veel componenten. Maar de belangrijkste is gedrag, communicatie binnen het gezin van zijn eigen ouders, ongeacht of ze bankiers of bibliothecarissen zijn.
Kinderen die met hun ouders communiceren, 'kopiëren' hun opvattingen, waarden, houdingen en gewoonten.
Hoe goed of niet erg veel het zal worden gezien als het kind opgroeit. En voor ouders, terwijl het kind nog klein is en alles adopteert, is het belangrijk om te proberen precies de beste eigenschappen van hun visie op het leven over te brengen. Natuurlijk willen we dat onze kinderen alleen het beste van ons krijgen, maar dit is niet altijd het geval.
Je kunt veel en lang met je kind praten over goede en slechte daden, maar alle gesprekken zullen op niets uitlopen als je woorden constant op gespannen voet staan met je eigen daden. Je kunt je kind een heel jaar goede manieren leren, maar als je eenmaal ruzie hebt met een kind met een buurman of een paar krachtige uitdrukkingen achter de auto stuurt die je afsneed - en dat is het, het positieve effect van al je gesprekken met de baby blies weg als de wind.
Wat moeten we doen? Beheers jezelf gewoon. Ja, het is al moeilijk genoeg, je wilt niet altijd veranderen en soms heb je niet genoeg wilskracht. Maar kinderen zien de verschillen tussen woorden en daden beter dan volwassenen. Denk eraan, als u trots wilt zijn op de acties en het gedrag van uw kind, laat hem dit dan door uw eigen voorbeeld zien. En verder zal het leven positiever, vreugdevoller en rijker zijn voor het hele gezin.
