Vaak worden de termen "geest" en "ziel" als synoniem beschouwd. Ze zijn echter gescheiden omdat ze componenten zijn van iemands persoonlijkheid. Om verwarring in de toekomst te voorkomen, is het beter om te weten hoe deze concepten van elkaar verschillen.
De persoonlijkheid van elke persoon is integraal en bestaat uit drie componenten: lichaam, geest en ziel. Ze zijn verenigd en doordringend. Vaak worden de laatste twee termen verward en als synoniemen beschouwd. Maar de Bijbel scheidt deze twee concepten, hoewel ze in religieuze literatuur vaak verward worden. Vandaar de verwarring die leidt tot twijfels over dit onderwerp.
Het concept van "ziel" en "geest"
De ziel is de immateriële essentie van het individu, ze is vervat in zijn lichaam en is de drijvende kracht. Bij haar kan een mens bestaan, dankzij haar leert hij de wereld kennen. Als er geen ziel is, zal er ook geen leven zijn.
De geest is de hoogste graad van de menselijke natuur, hij trekt hem aan en leidt hem naar God. Volgens de Bijbel is het zijn aanwezigheid die de menselijke persoonlijkheid boven andere schepselen in de bestaande hiërarchie plaatst.
Verschillen tussen ziel en geest
In enge zin kan de ziel een horizontale vector van iemands leven worden genoemd, het verbindt zijn persoonlijkheid met de wereld, zijnde het gebied van gevoelens en verlangens. De theologie verdeelt haar handelen in drie lijnen: voelend, wenselijk en bedachtzaam. Met andere woorden, het wordt gekenmerkt door gedachten, emoties, gevoelens, een verlangen om een doel te bereiken, een verlangen naar iets. Ze kan keuzes maken, ook al zijn ze niet altijd correct.
De geest is een verticaal referentiepunt, dat tot uiting komt in het najagen van God. Zijn acties worden als zuiverder beschouwd omdat ze de vrees voor God kent. Hij streeft naar de Schepper en verwerpt aardse genoegens.
Volgens theologische leringen kan worden geconcludeerd dat niet alleen een persoon een ziel heeft, maar ook dieren, vissen, insecten, maar dat alleen een persoon de geest bezit. Deze fijne lijn moet worden begrepen, en nog beter gevoeld op een intuïtief niveau. Dit zal worden geholpen door de wetenschap dat de ziel de geest helpt om het menselijk lichaam binnen te gaan om het te verbeteren. Het is ook belangrijk om te weten dat een persoon bij geboorte of conceptie is begiftigd met een ziel. Maar de geest wordt juist op het moment van berouw gestuurd.
De ziel maakt het lichaam levend, vergelijkbaar met bloed dat de cellen van het menselijk lichaam binnendringt en het hele lichaam doordringt. Met andere woorden, een persoon bezit het, evenals een lichaam. Zij is zijn essentie. Zolang een mens leeft, blijft de ziel in het lichaam. Als hij sterft, kan hij niet zien, voelen, spreken, hoewel hij alle zintuigen heeft. Ze zijn inactief omdat er geen ziel is. De geest kan van nature niet de mens toebehoren; hij verlaat hem gemakkelijk en keert terug. Als hij vertrekt, sterft de persoon niet en leeft hij voort. Maar de geest maakt de ziel levend.