Mensen zijn zowel sociale als biologische wezens. Daarom geven sommigen van hen vaak de vrije loop aan hun onveranderlijke dierlijke instincten. Dit komt zowel tot uiting in relaties tussen volwassenen als bij kinderen. Pesten op school is daarom een fenomeen dat was, is en zal zijn.
Psychologen en opvoeders spreken vaker over pesten op conferenties en algemene vergaderingen, bloggers en mediavertegenwoordigers om beoordelingen en meningen te verhogen dan degenen die er direct mee te maken hebben gehad. Ondertussen zijn de slachtoffers van pesten vaak juist die kinderen die van nature psychisch kwetsbaarder zijn dan anderen. Zulke kinderen hebben vaak niet genoeg interne middelen of interne kracht om het agressieve gedrag van hun klasgenoten en alle negativiteit die van hen komt het hoofd te bieden.
Mechanisme voor pesten op school
Bij pesten gaat het er niet om dat klasgenoten een paar keer lachen of ruzie maken met een kind. Pesten gaat over wanneer een kind doelbewust en voortdurend wordt aangemoedigd door klasgenoten met hun agressieve gedrag.
Pesten is een soort intern apparaat waarmee je systemen van sociale status kunt opbouwen in de klas en op school. De hiërarchie van statussen is op een vergelijkbare manier opgebouwd in de volwassen wereld. Het enige verschil zit in het niveau van wreedheid.
De agressors zijn kinderen die zichzelf beschouwen als de top van de hiërarchie of koningen en koninginnen die het collectief regeren. Voor hen is pesten een manier om hun gezag te behouden. Ook asociale kinderen die om wat voor reden dan ook niet in het team pasten, kunnen als agressor optreden. En pesten is voor hen een manier om een hoge status te verwerven, om deze koningen en koninginnen te worden.
Bij pesten op school zijn 4 partijen betrokken:
- slachtoffer;
- agressor;
- kinderen die getuige zijn van het pesten, maar er niet aan meedoen;
- leerkrachten en ouders.
Als de eerste twee partijen rechtstreeks deelnemen aan het pesten op school, dan zijn de tweede twee, door hun niet-interventie, medeplichtig aan deze "misdaad". Vaak willen leraren en ouders, wanneer een dergelijke situatie zich voordoet, er ofwel liever niet tussen komen, ofwel hun best doen om het niet op te merken.
En toch wordt pesten in veel onderzoeken gezien als een mislukking van het schoolsysteem. Dit komt door het feit dat bij de vorming van klassen slechts één functie voornamelijk wordt gebruikt: het geboortejaar. Daarom bevinden kinderen zich in een gedwongen opgelegd collectief en bevinden ze zich in een onnatuurlijke situatie wanneer ze hun plaats in het collectief moeten zoeken en macht moeten opbouwen.
De gevolgen van pesten
Pesten op school heeft een negatieve invloed op alle vier de kanten en beïnvloedt hun wereldbeeld op een slechte manier. Slachtoffers vertonen vaak tekenen van angst, depressie en zelfdestructief gedrag (anorexia, boulimia, verslavingen, promiscuïteit en zelfmoordpogingen), en hebben meer kans om ziek te worden, hebben een verminderde leermotivatie en een verminderd verlangen om naar school te gaan.
De agressor, die zijn straffeloosheid voelt voor het organiseren van de vervolging van zijn klasgenoten, is ervan overtuigd dat de macht in handen is van degenen die kunnen vernederen. Zulke kinderen demonstreren vaker dan anderen illegale acties.
Kinderen die getuige zijn van pesten ervaren vaak angst en schaamte en raken gewend aan hun passieve deelname aan de samenleving.
Lifehacks voor vervolgden
Omdat het probleem van pesten op school vaak in de media aan de orde komt, zijn er in verschillende bronnen veel verschillende "life hacks voor pesten" verschenen, die niet alleen niet werken, maar ook tot precies het tegenovergestelde effect kunnen leiden.
Deze "levenschats" omvatten "terugslaan", "geen aandacht besteden", "vind de sterkste en versla hem", "word de coolste", "gedraag je op dezelfde manier" en dergelijke.
Ouders krijgen van 'experts' uit de media het advies 'niet op te letten', 'de kinderen het zelf maar te laten uitzoeken' of 'naar school te gaan en zelf de agressors aan te pakken'.
In feite is elk geval van pesten anders, dus er is geen universele oplossing voor dit probleem.
Het belang van samenwerken om een probleem op te lossen
Zoals hierboven vermeld, is pesten een storing van het schoolsysteem. De gevolgen van pesten hebben een negatieve invloed op het wereldbeeld van alle kinderen. Neem bij pesten contact op met je klasleraar of schooldirectie.
Dergelijke problemen moeten alleen worden opgelost door gezamenlijke inspanningen (kinderen, leraren, ouders, schoolbestuur) met de betrokkenheid van een schoolpsycholoog of externe psychologische dienstspecialisten.
