Mannen en vrouwen hebben vaak dezelfde gevoelens voor hun kinderen, gedomineerd door ouderlijke liefde. Maar toch, de rol van de vader is in veel opzichten specifiek en heeft zijn eigen kenmerken.
Mannen komen vrij geleidelijk in de rol van vader. Als een vrouw zich al tijdens de zwangerschap moeder begint te voelen, realiseren de vertegenwoordigers van het sterkere geslacht hun nieuwe status pas na de geboorte van een kind, en zelfs dan niet onmiddellijk. Velen van hen hebben tijd nodig om te wennen, te begrijpen en te beseffen wat er allemaal is gebeurd. De liefde die de moeder voor het kind voelt is onvoorwaardelijk, ze houdt van hem om het feit dat hij gewoon is, het moederinstinct wordt getriggerd. De vader houdt van iets, en het is zijn beoordeling van de kwaliteiten van de persoonlijkheid van het kind die de baby helpt zich te ontwikkelen, vooruit te gaan en ernaar te streven de beste te zijn.
De belangrijkste eigenschappen die kinderen waarderen in hun vaders zijn intelligentie, voorzichtigheid, het vermogen om problemen op te lossen en het vermogen om verantwoordelijkheid voor het gezin te nemen. Het is belangrijk voor een kind om zijn vader te respecteren, trots op hem te zijn. In tegenstelling tot de moeder, van wie het kind met onvoorwaardelijke liefde houdt, moet de vader zijn liefde verdienen.
Is er een verschil tussen de vader van een meisje en de vader van een jongen? Er is. De jongen neemt het model van mannelijk gedrag over van zijn vader, voor hem is hij het enige beeld van mannelijkheid. Daarom is het erg belangrijk dat de jongen zijn vader respecteert, anders heeft hij geen andere keuze dan het gedragsmodel van de moeder te volgen. Voor het meisje speelt de vader ook een belangrijke rol. Voor haar personifieert hij het voorbeeld van de ideale man. Later, bij het kiezen van een echtgenoot voor zichzelf, zoeken veel vrouwen, bewust of onbewust, in de uitverkorene een gelijkenis met hun vader.
Op verschillende leeftijden hebben kinderen verschillende houdingen ten opzichte van hun vader. Kinderen spelen graag met papa, het is belangrijk dat ze een soort gemeenschappelijke zaak hebben met hun vader. Opgroeiend, een schooljongen wordend, streeft het kind ernaar om net zo sterk, moedig en handig te zijn als zijn vader. Jongens delen vaak graag de verschillende hobby's van hun vader: vissen, sporten, verzamelen, enz. Tieners hebben, ondanks hun verlangen naar onafhankelijkheid, nog steeds het gezag van hun vader nodig, en zelfs meer dan in andere leeftijdsperioden. In deze leeftijdsperiode is het erg belangrijk voor een vader om vertrouwensrelaties met zijn kinderen op te bouwen, om een gezaghebbende vriend voor hen te worden.
Er zijn verschillende typische psychologische rollen die vaders kiezen om een relatie met hun kinderen op te bouwen. Deze omvatten de rollen van 'mentor', 'vriend', 'leider' en 'buitenstaander'. Wat is de meest correcte rol? De 'leider' beveelt, controleert streng en straft, wat waarschijnlijk niet helpt om een vertrouwensrelatie met het kind op te bouwen, en in de adolescentie zal zo'n vader zeker een hard protest krijgen. De "vriend" is te liberaal, laat alles toe, speelt de rol van leeftijdsgenoot, wat ook niet de beste optie is voor opvoeding. De "buitenstaander" neemt een positie van niet-inmenging in, zo'n vader bestaat alleen formeel, in dit geval is het mogelijk om de onjuistheid van zo'n positie niet te verklaren.
De meest optimale rol van een vader in het gezin met betrekking tot kinderen is de rol van "mentor", die een levendige deelname aan de opvoeding van het kind inhoudt. Voor een zich ontwikkelende persoonlijkheid zijn geduldige uitleg, competente aanmoediging, eerlijke straf, gezamenlijke analyse van verschillende situaties en problemen, de implementatie van gemeenschappelijke zaken belangrijk - kortom alles wat een vriendelijke communicatie tussen vader en kind impliceert.
