Liegen bij kinderen komt in veel gezinnen veel voor. Het gebeurt dat ze de oorzaak wordt van ernstige conflicten tussen kinderen en ouders. Is het mogelijk om een kind te spenen van liegen door harde methoden, of moet dit op andere manieren worden bereikt?
De beste manier om te begrijpen waarom een kind tegen je liegt, is je in te leven in zijn plaats. Denk aan je eigen jeugd, waarin jij waarschijnlijk ook tegen je ouders moest liegen. Wat heeft je precies aangezet tot dit gedrag? Angst natuurlijk. Misschien heb je, nadat je een keer dit of dat misdrijf voor de eerste keer hebt gepleegd, het naïef aan je ouders bekend en werd je gestraft. Vanaf dit moment besloot u niet te bekennen in alle volgende soortgelijke gevallen. Dit is precies hoe uw kinderen zich nu gedragen - dit verhaal herhaalt zich van generatie op generatie. Stel u nu eens voor wat u zelf als kind zou hebben gedaan als u er zeker van was dat uw ouders u na het bekennen van uw wandaden niet zouden hebben gestraft (of in ieder geval ze werden veel zachter gestraft). Zou je liegen? Natuurlijk niet. Of misschien zou juist het verlangen om een misdaad te begaan verdwijnen. Dus om een kind te leren niet te liegen, is het noodzakelijk van zijn kant het vertrouwen in zijn ouders te winnen. Leg hem uit dat ouders geen vijanden zijn en niet gevreesd hoeven te worden. Beloof dat u bij een bekentenis van een wangedrag de straf aanzienlijk zult verzachten of zelfs opheffen, en leg uit dat als het kind zelf niet bekent, u toch vroeg of laat te weten komt wat er is gebeurd, maar in dit geval zal de straf veel strenger zijn … Neem het kind ook nooit kwaad af, onthoud dat elke straf van de ouders een uiting is van liefde voor het welzijn van het kind zelf. Het komt voor dat het kind dit of dat misdrijf begaat, bijvoorbeeld door per ongeluk een vaas aan te raken en te laten vallen. In zulke gevallen liegt hij het vaakst tegen zijn ouders. Als hij een huisdier heeft, kan hij hem dat volledig kwalijk nemen. Denk erover na of straf geschikt is voor een onopzettelijke handeling in het algemeen, omdat het kind geen doel heeft gesteld om u kwaad te doen, en misschien is hij zelf erg overstuur. Beloof daarom dat hij in deze situatie, als hij wordt bekend, helemaal niet zal worden gestraft. Verwijder straffen voor slechte cijfers helemaal, omdat ze al een straf voor hem zijn. Het is belachelijk om snijwonden tijdens het lopen te straffen, zoals sommige gezinnen doen, maar ga niet te ver. Creëer geen omstandigheden waarin een kind dat een misdrijf heeft bekend, zelfs een zeer ernstig misdrijf, niet gegarandeerd wordt gestraft. Dan zal hij stoppen met liegen, maar hij zal besluiten dat hij nu tot in het oneindige kan “zondigen en zich bekeren”. Zorg voor een redelijke balans, waarbij je telkens een weloverwogen beslissing neemt over wat je precies moet doen bij een bekentenis: de straf opheffen of juist matigen, en in hoeverre.
