Psychologen beschrijven zelfmoord bij kinderen als de laatste noodkreet van een kind dat naar de ouders wordt gestuurd. Zo'n verschrikkelijk einde wordt gekozen door kinderen die voor zichzelf geen andere uitweg zien. En hoewel ze de situatie te hypertrofisch bekijken, maakt dit het vreselijke einde niet teniet. Daarom is het noodzakelijk om je zorgen te maken over preventie om de trieste statistieken te verminderen.
Elke 12e tiener tussen de 12 en 20 jaar probeert elk jaar zelfmoord te plegen. Tegelijkertijd is het zelfmoord van kinderen, volgens experts, wat kan worden vermeden. Kinderen nemen immers, in tegenstelling tot volwassenen, niet op dit moment de beslissing om te sterven. Ze broeden hun idee een tijdje uit, en dit is niet eens maar één dag. De beslissing om zelfmoord te plegen kan weken of zelfs jaren duren om te rijpen. Al die tijd geeft de minderjarige volwassenen de mogelijkheid hem van deze stap af te houden: hij geeft aan dat hij zich slecht voelt, laat zien dat hij geen zin meer heeft in het leven. En u moet uw kind heel goed observeren en naar hem luisteren om te begrijpen wat hij u precies probeert over te brengen.
Het aangeven van een beslissing om zelfmoord te plegen
Een kind dat de beslissing heeft genomen om zelfmoord te plegen, verraadt hem indirect met een aantal kenmerkende tekens. Dus in zijn toespraak verschijnen bijvoorbeeld steeds vaker zinnen, zoals: "Ik zal me met niemand langer bemoeien", "Binnenkort kun je een pauze van me nemen", enz. Ook moeten ouders op hun hoede zijn voor te frivole uitspraken over de dood, bijvoorbeeld: "De dood is slechts een kant van het leven", enz. Moderne tieners laten dergelijke berichten vaak achter op sociale netwerken.
Op non-verbaal niveau spreken de acties van een tiener van een vreselijke beslissing. Dus als hij zijn spullen gratis zou weggeven, incl. en zeer dierbaar en gedenkwaardig voor zijn hart, stopte met aandacht te schenken aan zijn uiterlijk, verloor interesse in zijn voorheen favoriete hobby's, nam afstand van familie en vrienden, toont onverschilligheid voor de wereld om hem heen en gaat vaak met pensioen, dit kan erop wijzen dat de tiener er klaar voor is afscheid nemen van het leven.
Wat moeten we doen
Natuurlijk hebben de ouders die dergelijke tekenen waarnemen, vragen. En de belangrijkste is wat te doen. Psychologen verzekeren echter dat het nog steeds mogelijk is om een kind te redden. Het belangrijkste is om correct te beginnen met handelen. Een kind kan zijn ouders dus alleen over zijn problemen vertellen als hij ze vertrouwt. Daarom is het allereerst noodzakelijk om een vertrouwensrelatie met uw kind op te bouwen. Geef kritiek even op. Je hoeft hem alleen maar te steunen in deze moeilijke periode van zijn leven. Luister goed naar het kind, want hier ligt de aanwijzing - je kunt het probleem begrijpen dat kinderen verhindert te leven.
Onderschat of kleineer de grieven en klachten van het kind niet. Ze zijn tenslotte heel, heel serieus voor hem. Het is noodzakelijk om maximaal contact met hem te maken, zodat uw kind alles deelt, zich uitspreekt en hij zich beter voelt. Bovendien kun je hem als volwassene helpen een beslissing te nemen om uit deze situatie te komen zonder zulke drastische stappen als zelfmoord.
Psychologen raden aan om je kop niet in het zand te steken, in de hoop dat alles vanzelf voorbij gaat. U kunt het kind direct vragen of hij overweegt zelfmoord te plegen. Met zo'n vraag doe je zeker geen kwaad. Maar je krijgt de kans om alle gedachten uit te spreken die de tiener storen.
Ouders moeten hun kind zeker steunen. Zelfs als het hun lijkt dat hij ongelijk heeft. Het maakt op dit moment niet uit. Wat belangrijk is, is dat hij zijn dierbaren nodig heeft, en zonder hun steun kan hij zich niet voorstellen hoe hij verder moet leven.
Probeer je te concentreren op de positieve aspecten van het leven. Neem je kind mee op vakantie naar waar hij lang van heeft gedroomd, bespreek zijn dromen met hem, misschien droomt hij ervan om vliegtuigbouw of stijldansen te doen, en je hebt hem vastgelegd in karate en borduurwerk.
Raadpleeg dan zeker een professionele psycholoog. Maar presenteer het niet alsof het kind gek is. Spreek vooraf met hem af dat je naar een psycholoog zou willen om te begrijpen hoe je hem kunt helpen. Vergeet niet dat een tiener een volwassen persoonlijkheid is met interesses en verlangens. Tegelijkertijd heeft hij een te overdreven houding ten opzichte van verschillende gebeurtenissen en kan hij ernstig beledigd zijn als het verkeerd is om hem het advies van een specialist te geven.
Je hebt geduld en al je liefde nodig om een kind te redden van zelfmoord. Zorg ervoor dat u uw kind al uw aandacht geeft totdat u de situatie stabiliseert en ziet dat het leven beter wordt. Anders kan het resultaat onherstelbaar zijn.
