Het concept dat bekend staat als de "glas water-theorie" heeft niets te maken met het "glas water" dat iemand op oudere leeftijd aan een persoon zou moeten geven. Dit laatste wordt gebruikt als argument voor het stichten van een gezin, terwijl de "glas water-theorie" het tegenovergestelde is van het concept zelf van een gezin.
Clara Zetkin, de oprichter van de Communistische Partij van Duitsland, die beroemd werd vanwege haar strijd voor vrouwenrechten, wordt vaak de bedenker van de "theorie van een glas water" genoemd. Het auteurschap wordt ook toegeschreven aan Alexandra Kollontai, een Russische staatsman die de eerste vrouwelijke ambassadeur in de geschiedenis werd, evenals aan revolutionaire Inessa Armand.
Het kan niet worden ontkend dat dergelijke opvattingen dicht bij al deze vrouwen stonden, en toch moet de palm niet aan hen worden gegeven, maar aan Aurora Dudevant, een 19e-eeuwse Franse schrijver die werkte onder het pseudoniem Georges Sand. Haar tijdgenoot, Hongaarse componist Franz Liszt, citeert de uitspraak van de schrijver: "Liefde wordt gegeven als een glas water aan degene die erom vraagt."
Essentie van het concept
"Een glas water" wordt in deze context beschouwd als een algemeen beeld van de eenvoudigste menselijke fysiologische behoeften, waaraan moet worden voldaan wanneer ze zich voordoen, zonder enig verband met enige verantwoordelijkheid. Relaties tussen de seksen worden op gelijke voet gesteld met dergelijke behoeften.
Hier heeft een man honger - en hij heeft iets gegeten, hij heeft dorst - en hij dronk een glas water. Daarna keert de persoon terug naar zijn bedrijf, zonder zich de behoefte te herinneren die hem niet langer dwarszit, of de omstandigheden van zijn bevrediging. Aangenomen wordt dat dit ook de houding ten opzichte van de behoefte aan intimiteit zou moeten zijn. Er mogen geen conventies zijn in de vorm van morele verboden of huwelijken - ze maken een vrouw tot slaaf en degraderen haar naar de positie van een "productiemiddel".
Perceptie van het concept in de samenleving
"De theorie van een glas water", evenals het idee van een gemeenschap van echtgenotes die er dichtbij stond aan het begin van de 20e eeuw. vaak toegeschreven aan socialisten en communisten. In zekere zin gaven de grondleggers van de communistische ideologie daar zelf een reden voor en voorspelden ze het dreigende uitsterven van het gezin. Dergelijke voorspellingen worden uitgedrukt in het "Manifest van de Communistische Partij" door K. Marx en F. Engels, in "De oorsprong van het gezin, het privé-eigendom en de staat" door F. Engels.
In feite hadden K. Marx, F. Engels en hun volgelingen geen bezwaar tegen het gezin als zodanig en riepen ze niet op tot afschaffing van het huwelijk. Ze bekritiseerden de burgerlijke familie, gebouwd op privé-eigendom en de fusie van kapitaal - zo'n familie zou volgens de theoretici van het marxisme echt moeten verdwijnen. Karl Marx sarcastisch over het idee dat familievernietiging wordt toegeschreven aan de communisten, erop wijzend dat de "gemeenschap van vrouwen" feitelijk plaatsvindt in de vorm van prostitutie en overspel.
V. Lenin had ook een negatieve houding ten opzichte van dit concept: "Onze jeugd werd boos op deze theorie van een glas water", zegt hij. En de verklaring was niet ongegrond: in de jaren 1920 werd deze theorie zelfs besproken tijdens de Komsomol-geschillen - het was zo populair.
Dit concept werd niet naar voren gebracht door V. Lenin en zijn aanhangers, maar door Uvarov, een lid van de extreemrechtse monarchistische organisatie, de Unie van het Russische Volk. In 1918 riep hij in zijn "Decreet van de Provinciale Raad van Volkscommissarissen van Saratov" de "afschaffing van het privé-eigendom door vrouwen" uit. Vervolgens, tijdens de Grote Patriottische Oorlog, vertrouwden de nazi's op dit document en verklaarden alle Sovjet-vrouwen "prostituees".
In de Sovjetmaatschappij kon de "theorie van een glas water" niet worden vastgesteld. Ze werd opgewekt in de jaren 70 van de 20e eeuw. in de vorm van een "seksuele revolutie" in westerse landen en in de jaren '90 werd opgepikt door de Russische samenleving.
