Een zwangere vrouw denkt misschien dat het haar belangrijkste taak is om de bevalling te overleven, en dan komt alles vanzelf. Helaas beginnen gezondheidsproblemen soms pas na de geboorte van een baby.
Een van de gevaarlijkste postpartumcomplicaties is baarmoederbloeding. Het kan niet alleen direct tijdens de bevalling ontstaan, maar ook later. De redenen zijn legio: vroegtijdige placenta-abruptie of retentie van een deel ervan, schending van de samentrekkingen van de baarmoeder of de verwonding ervan tijdens de bevalling. Vrouwen die een tweeling krijgen lopen risico. Ze veroorzaken baarmoederbloedingen en snelle bevalling.
Normaal gesproken zou bloederige afscheiding overvloedig moeten zijn in de eerste 2-3 dagen na de bevalling, daarna worden ze bruin en tegen het einde van de tweede week - geelachtig, neemt de hoeveelheid bloed af. Als de bloederige afscheiding niet vervaagt, maar heviger wordt en een felle rode kleur krijgt, betekent dit dat de baarmoeder begint te bloeden.
In het geval van een infectieuze postpartumcomplicatie, mag het kind geen borstvoeding of afgekolfde melk krijgen totdat het volledig is hersteld.
Een andere postpartumcomplicatie is endometritis, een ontsteking van de baarmoeder die zich binnen een week na de bevalling ontwikkelt. Dit gebeurt bij vrouwen die in het verleden een abortus hebben gehad, seksueel overdraagbare aandoeningen hebben. Andere risicofactoren zijn een watervrije periode van meer dan 12 uur, een keizersnede. Manifestaties van endometritis zijn buikpijn, koorts tot 40 graden, koude rillingen, felrode vlekken met een onaangename geur.
Een nog ernstiger infectieuze laesie is peritonitis, ontsteking van de buikholte. Het manifesteert zich ook met hoge koorts, koude rillingen, zwakte, buikpijn en soms braken. Peritonitis kan zich ontwikkelen tot sepsis - een algemene infectie van het bloed. Beide ziekten worden gekenmerkt door snelle achteruitgang. Zowel peritonitis als bloedvergiftiging kunnen tot de dood leiden.
In 90% van de gevallen is de oorzaak van peritonitis en sepsis Staphylococcus aureus, een vertegenwoordiger van de "ziekenhuis" microflora, waarmee zowel kinderen als moeders gemakkelijk kunnen worden geïnfecteerd in kraamklinieken. Het kan ook mastitis veroorzaken - ontsteking van de borst. Meestal vindt infectie plaats door scheuren in de tepels.
Sommige mensen adviseren om ijs op de borst aan te brengen voor mastitis. Deze “behandeling” heeft absoluut geen effect op mastitis en kan leiden tot longontsteking.
Het eerste teken van mastitis is het verschijnen van knobbeltjes in de borst. Het wordt moeilijk om melk af te kolven, en dan doet het pijn, heel snel neemt de aangedane borst in volume toe, wordt rood. Rillingen beginnen, de temperatuur stijgt tot 39 graden of zelfs hoger. Met al deze ziekten is zelfmedicatie onaanvaardbaar en zelfs levensbedreigend, een dringende noodzaak om een arts te raadplegen.
Er zijn complicaties die niet zo gevaarlijk zijn, maar toch aandacht vereisen, bijvoorbeeld constipatie. Deze aandoening is niet zo onschuldig als het lijkt: een overvolle darm voorkomt dat de baarmoeder samentrekt en gifstoffen kunnen in de melk terechtkomen. Het is onmogelijk voor moeders die borstvoeding geven om een laxeermiddel te nemen, vooral zonder doktersrecept, constipatie moet worden bestreden met een dieet.
Een even vaak voorkomende complicatie zijn aambeien, die ontstaan door inspanning tijdens het duwen. De eerste tekenen zijn een branderig gevoel en jeuk in de anus. Bij dergelijke symptomen moet u onmiddellijk een proctoloog raadplegen, omdat aambeien in gevorderde gevallen operatief moeten worden behandeld en er in een vroeg stadium voldoende zalven en rectale zetpillen zijn.
Sommige vrouwen - vooral degenen die meerdere keren zijn bevallen - hebben na de bevalling urine-incontinentie als ze hoesten, niezen, lachen of sporten. Dit komt door de verzwakking van de bekkenbodemspieren. Wees in dit geval niet verlegen of verwacht dat de overtreding vanzelf zal verdwijnen, u moet contact opnemen met een uroloog of gynaecoloog.
