Statistiek is een heel interessant iets. Wetenschappers en onderzoekers voeren voortdurend veel enquêtes uit, op basis waarvan ze conclusies trekken over bepaalde feiten. Een van de vreemdste statistieken is dat er minder getrouwde mannen zijn dan getrouwde vrouwen.
Paradoxen van demografische statistieken
Volgens de conclusies van een van de meest interessante en paradoxale resultaten van statistische studies op het gebied van demografie, uitgevoerd op basis van de volkstelling, volgt hieruit dat we minder getrouwde mannen hebben dan getrouwde vrouwen. Bovendien geeft de data-ratio een vrij grote start - meer dan 4%. Deze conclusie veroorzaakt een dubbele reactie - van verbijstering tot ironie. Een poging om erachter te komen waarom er zo'n discrepantie is, lijkt op de oplossing van het probleem "2 + 2 = 5", dat iedereen sinds zijn kindertijd kent. En inderdaad, in deze kwestie is alles verre van zo eenvoudig.
Natuurlijk zal een meer gedetailleerde studie van deze kwestie een aantal zeer interessante feiten aan het licht brengen die bijdragen aan de vorming van dergelijke paradoxale tendensen. Volgens de cijfers worden er elk jaar meer jongens dan meisjes geboren en pas na dertig jaar verschuift de verhouding tussen vrouwen en mannen door dwingende omstandigheden (militaire taken, behoren tot risicogroepen en andere natuurlijke factoren).
Na bestudering van deze statistische indicatoren kan worden aangenomen dat het verschil tussen mannelijke en vrouwelijke mentaliteit in dit geval als een fundamentele factor moet worden beschouwd.
Het is geen geheim dat een man en een vrouw radicaal verschillende antwoorden zullen geven op dezelfde vraag, waarvoor gedetailleerde uitleg nodig is.
Verschil van concepten
De realiteit van het moderne leven laat zien dat de instelling van het huwelijk aanzienlijke veranderingen heeft ondergaan, en naast het gebruikelijke officiële huwelijk is er het concept van het 'burgerlijk huwelijk', waarvan de perceptie voor mannen en vrouwen totaal verschillend is.
Sociale diensten voerden een enquête onder de bevolking uit "Wat is het instituut van het huwelijk in uw ogen?" Een van de centrale vragen was: "Als u burgerlijk getrouwd bent, bent u getrouwd / bent u getrouwd?" Verrassend genoeg beantwoordde bijna het gehele vrouwelijke publiek deze vraag bevestigend, en meer dan de helft van de mannelijke respondenten ontkennend. Waaruit we kunnen concluderen dat samenwonen met een man een vrouw al in staat stelt hun relatie als familie aan te merken, terwijl mannen ze niet als zodanig beschouwen en bereid zijn familierelaties alleen te erkennen als ze officieel zijn geregistreerd en bevestigd door een banaal stempel in hun paspoort.
Het is dit andere begrip van het huwelijk dat interessante statistische resultaten oplevert.
Dit is waarschijnlijk de reden waarom een vrouw altijd instinctief een relatie met een man probeert te legitimeren, terwijl mannen geen haast hebben met een definitieve beslissing, het aangaan van een officieel huwelijk op een meer volwassen leeftijd, waardoor het gevoel van persoonlijke vrijheid wordt verlengd.
Het is duidelijk dat deze discrepantie tussen het pragmatische wereldbeeld van mannen en de sentimentele perceptie van gebeurtenissen door vrouwen de sleutel is tot de paradox van ongelijkheid tussen getrouwde mannen en vrouwen.
