Poliomyelitis is een acute infectieziekte bij kinderen die de grijze stof van het ruggenmerg aantast. Het wordt de oorzaak van pathologieën van het zenuwstelsel, maar tijdige vaccinatie zal infectie helpen voorkomen.
In deze wereld wacht een pasgeborene niet alleen op aangename verrassingen, maar ook op verschillende ziekten. Daarom worden sommige vaccinaties op de eerste dag van het leven van een kind gegeven, andere later. Ze zijn allemaal nodig voor de baby om zijn lichaam te beschermen tegen verschillende ziekten, zoals polio.
Wat is polio?
Infantiele spinale verlamming of polio komt voor bij kinderen van 5 maanden tot 6 jaar. Dit is een besmettelijke ziekte die wordt overgedragen door druppeltjes in de lucht, via ongewassen handen en voedsel, met behulp van insecten.
De veroorzaker van de ziekte is het poliovirus hominis-virus, dat behoort tot de groep van darmvirussen. Hij kan lange tijd in de externe omgeving zijn en zijn vitale vermogens behouden. Het verdraagt kou en warmte goed, is niet bang voor bevriezing en drogen.
Het virus infecteert zenuwmotorcellen en het ruggenmerg. Als gevolg hiervan heeft het kind verlamming van bepaalde spiergroepen, deze kunnen atrofiëren. Als gevolg hiervan wordt het kind gehandicapt. U kunt uzelf tegen de ziekte beschermen met een vaccinatiekuur.
In sommige gevallen verloopt de ziekte zonder symptomen en gaat het lichaam op eigen kracht om met polio. Zo iemand wordt drager van de ziekte, hoewel hij er zelf niets van af weet.
Polio vaccinatieschema
Poliovaccinatie is in veel landen opgenomen in het belangrijkste vaccinatieschema voor kinderen. In Rusland en Oekraïne wordt het in het eerste levensjaar 4 keer aan een kind gedaan:
1. Na 3 maanden
2. Na 4 maanden
3. Na 5 maanden
4. Op 6 maanden.
Hervaccinatie wordt uitgevoerd op de leeftijd van anderhalf jaar, op 20 maanden en op 14 jaar.
Er zijn 2 soorten vaccins: levend oraal en niet-levend, geïnactiveerd, dat met een injectiespuit in spierweefsel wordt geïnjecteerd.
Een levend vaccin activeert de immuniteit van de slijmvliezen, dat wil zeggen, het beschermt de wegen van mogelijke infectie. De ondoden dragen bij aan de ontwikkeling van systemische verdediging, dat wil zeggen algemene immuniteit.
De eerste 4 vaccinaties worden gedaan met niet-levende culturen, omdat bij gebruik van druppels de mogelijkheid bestaat om vaccin-geassocieerde poliomyelitis te ontwikkelen. Dit wordt vooral waargenomen bij kinderen met een deficiëntie van het immuunsysteem.
Voor hervaccinatie wordt een levend vaccin gebruikt. Dit helpt om zowel lokale als algemene immuniteit te activeren, wat betekent dat het kind volledig wordt beschermd. Het is verboden om orale druppels te gebruiken voor kinderen met de diagnose HIV en ouders met een dergelijke ziekte, evenals voor baby's met primaire immunodeficiëntie die voortdurend ziek zijn.
Weigeren om te vaccineren of niet op het juiste moment worden gevaccineerd, kan ertoe leiden dat de baby besmet raakt met de "wilde" stam van poliomyelitis. Dit type ziekte verscheen in 2010. Na hersteld te zijn van elke vorm van polio, kan een kind de rest van zijn leven gehandicapt blijven.
