Verantwoordelijke en liefhebbende ouders proberen hun kinderen op te voeden met waardige mensen en algemeen ontwikkelde persoonlijkheden. En velen begrijpen het, want niet alleen wat er met de kinderen moet gebeuren is heel belangrijk, maar ook wat ze moeten zeggen.
Moeders en vaders lezen de nodige literatuur, kijken naar programma's die nieuwe en effectieve onderwijsmethoden vertellen. Er zijn een paar basisregels om te volgen. Het is noodzakelijk om zinnen en uitdrukkingen te kiezen waarmee de ouders het kind proberen op te voeden. Je moet begrijpen dat alles wat ouders zeggen in de geest van het kind blijft. Lof en aanmoediging zullen je peuter helpen om zelfverzekerder te worden.
Wat moet er gezegd worden?
Als ouders zeggen: “Je bent geweldig! Je hebt het geweldig gedaan! - het kind wil het begonnen werk voortzetten en afmaken.
Als de ouders proberen het kind gerust te stellen als het niet lukt: “Maak je geen zorgen! Iedereen maakt fouten, en dat is oké. De volgende keer slaag je zeker!” - het kind leert een nederlaag te accepteren en de juiste conclusies te trekken uit zijn fouten.
Je moet zo vaak mogelijk met het kind over zijn talenten praten, de tekeningen en ambachten prijzen, hem vragen iets anders te doen, dan zal de baby niet bang zijn om iets nieuws te proberen, wetende dat hij veel doet.
Je moet zeker tegen je baby zeggen: "Ga naast me zitten en vertel me hoe je dag was" - dan zullen wederzijds begrip en vertrouwen de relatie tussen ouder en kind nooit verlaten. Hij leert zijn gedachten en ervaringen te delen, om advies te vragen.
Als ouders zeggen: 'Schat, het spijt me. Ik had het mis”- het kind weet dat de waarheid niet aan de kant van de autoriteit staat en zelfs volwassenen schamen zich niet om fouten toe te geven, integendeel, het is een teken van kracht.
Een karakter gevormd in een sfeer van ouderlijke goedkeuring en steun zal de basis vormen voor een succesvol toekomstig leven. Het zal voor zulke mensen gemakkelijk zijn om te studeren en te werken, ze zijn niet onderhevig aan lange zorgen en depressies.
Ongewenste zinnen
Als een kind voortdurend wordt bekritiseerd en zegt dat hij een mislukkeling is, zal hij nooit vertrouwen hebben in zichzelf en in zijn acties. Als ouders hun zoon of dochter iets willen leren, is het beter om de handelingen te bespreken, en niet de baby zelf.
Je kunt een kind niet uitschelden in het bijzijn van anderen, dus hij voelt zich vernederd. Alle leermomenten moeten één-op-één worden uitgevoerd, met de ogen op hetzelfde niveau als de ogen van het kind.
Je moet nooit tegen een kind zeggen: "Ik ben je zat!" - voor een ouder is het kortstondige vermoeidheid of woede, en het kind neemt zulke woorden letterlijk en heel diep.
Alle angsten en onzekerheden van mensen beginnen in de kindertijd. Evenzo worden zelfvertrouwen en een positieve houding ten opzichte van de wereld in de kindertijd gelegd. Het hangt alleen van de ouders af wat voor wereldbeeld ze hun kind meegeven.
