Vibes worden genoemd in esoterische, monadische leringen. De interactie van de menselijke afscheiding van zweet en biochemische stoffen wordt ook in de psychologie overwogen, in een poging het uiterlijk van liefde en genegenheid te verklaren. Voor het eerst worden in de studies van Friedrich Anton Mesmer melding gemaakt van vloeistoffen.
Velen hebben gehoord over de vloeistoffen van liefde, maar het mechanisme van hun actie, en wat het is, weten maar heel weinig mensen. Voor het eerst werd deze term geïntroduceerd door de Duitse arts, astroloog Friedrich Anton Mesmer. Hij bestudeerde de eigenschappen van magneten en hun interactie met levende wezens. In zijn werken sprak hij over "dierlijk magnetisme". Volgens zijn theorie is het menselijk lichaam een enorme magneet waarin vloeistoffen circuleren. Wanneer een ziekte in een orgaan verschijnt, wordt de beweging van vloeistoffen verstoord. In die tijd werden de ideeën van de wetenschapper niet herkend, waarna hij gedwongen werd naar Frankrijk te vluchten. Maar zijn leer gaf een krachtige impuls aan de opkomst van hypnose, magnetotherapie en enkele andere. De theorie wordt tot op de dag van vandaag als onbewezen beschouwd, maar is nauw verweven met de oude Chinese leringen over de circulatie van Qi-energie in het menselijk lichaam.
De vibes van liefde in het begrip van de moderne mens
Er wordt aangenomen dat dit onmerkbare "invloeden" zijn die uitgaan van het menselijke bioveld. Wanneer zulke golven in de ruimte verstrengelen, ontstaat ofwel afwijzing ofwel sympathie. Dit bio-energetische effect heeft een onverklaarbaar effect op de mensen om je heen. Tegenwoordig hoor je steeds vaker uit de mond van wetenschappers over "paranormale stromingen". In de informatiebiofysica hebben ze een volledig wetenschappelijke verklaring. Experts geloven dat mentale activiteit wordt bepaald door een aantal patronen van interactie tussen materie en energie.
Vibes als basis van seksuele aantrekkingskracht
Ethologen hebben bewezen dat veel dieren de afscheidingen van de geslachtsklieren gebruiken voor communicatie. Ze zijn ook nodig om hun eigen grenzen te markeren en een paringspartner aan te trekken. Volgens deze theorie heeft elke persoon zijn eigen geur, die wordt gevormd door afscheidingen, stoffen, componenten van zweet. Deze geur bevat feromonen die aantrekkelijk zijn voor sommige mensen en onaangenaam voor anderen. Het is onder hun invloed dat een gevoel van liefde, seksuele aantrekkingskracht verschijnt. Naarmate de relatie met een persoon van het andere geslacht zich ontwikkelt, beginnen de vloeistoffen van liefde in aantal toe te nemen. Dat is de reden waarom, tijdens de periode van verliefdheid, vrouwen de toegenomen aandacht van andere mannen beginnen op te merken.
Merk op dat vloeistofuitwisseling overal is. Dit proces is in zijn snelheid veel sneller dan de opkomst van een bepaalde gedachte. Hoe meer een persoon verliefd is, hoe krachtiger de afgifte van de vloeistoffen van liefde, hoe meer feromonen worden geproduceerd.
Signalen van liefde hebben dus een materiële basis, die te wijten is aan biochemische processen.
