Ondanks het feit dat op de binnenplaats van de eenentwintigste eeuw en de omliggende samenleving als opgeleid wordt beschouwd, geloven velen nog steeds in voortekenen. Vrouwen in een interessante positie verwerven een bijzonder, sterk geloof. Je hoort vaak dat zwangere vrouwen niet naar de begraafplaats mogen. Maar waarom zal niet iedereen antwoorden.
Waarom zwangere vrouwen vanuit filosofisch oogpunt niet naar de begraafplaats moeten gaan
De wetenschapsfilosofie heeft hier twee meningen over. Aan de ene kant is zwangerschap een nieuw leven, een geboorte. En de begraafplaats wordt altijd gesymboliseerd met de dood, dat wil zeggen, het einde van het bestaan. En als een zwangere vrouw naar de begraafplaats gaat, dan is er een zekere weerklank, of beter gezegd, de tegenstelling van twee tegenpolen. Aan de andere kant is alles in het leven cyclisch. Evenzo heeft het menselijk leven zijn eigen cyclus, beginnend met de geboorte en eindigend met de dood. En dan herhaalt de cyclus zich weer. Er is dus niets mis met een zwangere vrouw die de begraafplaats bezoekt.
In ieder geval, als een vrouw in een positie op zijn minst enige twijfels heeft over het al dan niet naar de begraafplaats gaan, dan is het beter om niet te gaan. Maar als er een onweerstaanbaar verlangen is om het graf van een geliefde te bezoeken, waarom dan niet gaan.
De mening van psychologen over de vraag of zwangere vrouwen naar de begraafplaats kunnen gaan
Psychologen en artsen van andere specialismen verbieden zwangere vrouwen niet om naar de begraafplaats te gaan. De enige objectieve reden om geen begraafplaats te bezoeken is stress. Beslissingen moeten met de nodige voorzichtigheid worden genomen om overleden dierbaren van zwangere vrouwen met moeilijke zwangerschappen te bezoeken. Elke nerveuze spanning bij zo'n vrouw kan een dreiging van zwangerschap en zelfs een miskraam veroorzaken. Zwangerschap is een periode waarin een vrouw maximale positieve emoties moet ontvangen, en familieleden moeten de zwangere vrouw beschermen tegen negativiteit en zorgen.
Ook raden artsen ten zeerste af om de begraafplaats te bezoeken voor zwangere vrouwen die recentelijk verlies hebben geleden. Zelfs als het hun nu lijkt alsof de pijn van het verlies is verdwenen, kan de begraafplaats onaangename en bittere emoties oproepen, die uiteindelijk een stressvolle toestand van het lichaam veroorzaken.
In geen geval mag een zwangere vrouw gedwongen worden om naar de begraafplaats te gaan. Bovendien te verwijten. Zelfs als er verdriet is en een dierbare is overleden, is zwangerschap een goed excuus om niet naar de begrafenis te komen.
Kerkopinie over de vraag of een zwangere vrouw naar een begraafplaats mag gaan
De geestelijkheid stelt dat al het bijgeloof dat een zwangere vrouw niet naar de begraafplaats mag gaan niets meer is dan vooroordelen. Nergens in de Bijbel kan men een woord lezen dat zwangere vrouwen niet naar het kerkhof zouden moeten gaan. Bovendien zegt het Heilige Boek dat het de plicht is van familieleden en vrienden om de overledene op hun laatste reis te zien. Bovendien leert het christendom dat de dood een droom is; je moet er niet bang voor zijn. En wanneer het uur komt, zal er een opstanding zijn.
Een bezoek aan de begraafplaats is een soort zielenbehoefte. Het is niet verplicht om naar de graven van dierbaren te gaan. Dit geldt vooral voor zwangere vrouwen.
Er is ook een mening dat de begraafplaats een plek is waar duistere krachten leven die iedereen kunnen schaden. En een zwangere vrouw op zo'n plek zal het meest kwetsbaar zijn. Maar de kerk gelooft dat dit allemaal vooroordelen zijn. Zelfs als er enkele duistere krachten zijn, zullen ze vooral mensen treffen die zondig, afhankelijk en spiritueel in verval zijn. En als een zwangere vrouw naar het kerkhof gaat, betekent dit dat het geloof in haar leeft en dat niets haar bedreigt.
Als een zwangere vrouw zichzelf als atheïst beschouwt, is er des te meer geen gevaar voor haar op het kerkhof. Ze moet immers niet geloven in iets dat zich niet leent voor logische verklaring.
