Zwangerschap kan voor sommige mensen het gelukkigste moment zijn en voor anderen een echte ramp. Misschien is het engste aan een ongeplande zwangerschap praten met je ouders. De reacties van ouders zijn moeilijk te voorspellen, zelfs als je een goede band met ze hebt.
instructies:
Stap 1
Allereerst moet je je psychologisch voorbereiden op zo'n verantwoord gesprek. Bedenk hoe je vader en moeder reageerden op verschillende schokkende ervaringen - zowel negatief als positief. Heb je je gesteund? Geschreeuwd en een schandaal gemaakt? Heb je speciale emoties getoond? Blader door een mogelijk gesprek in je hoofd, denk na over de antwoorden op mogelijke vragen - op deze manier wordt het gemakkelijker voor je om te navigeren in elke ontwikkeling van evenementen.
Stap 2
Kies een geschikt moment. Als je ziet dat je ouders een zware dag hebben en ze zijn erg geïrriteerd, dan kun je de situatie maar beter niet verergeren. Grijp het moment waarop jullie allemaal genoeg tijd hebben om alles rustig te bespreken. Bijvoorbeeld bij het diner of een familielunch. Het juiste moment is de sleutel tot succes.
Stap 3
Overweeg een gesprek aan te gaan. Het moeilijkste is om te beginnen, omdat de woorden in de keel lijken te blijven steken. Probeer dit eens: "Ik heb je iets heel belangrijks te vertellen. Ik ben zwanger." Wacht dan, niet jabberen. Laat je ouders de informatie verwerken.
Stap 4
Luister. De eerste reactie is moeilijk te voorspellen. Zelfs de rustigste ouders kunnen beginnen te schreeuwen, en de nerveuze ouders lezen colleges. Onderbreek je ouders niet, laat ze hun mening geven over de situatie en stoom af.
Stap 5
Deel je gevoelens. Het is heel belangrijk om je ouders te laten zien hoe je je voelt. Bijvoorbeeld: "Papa en mam, ik weet dat ik je heb teleurgesteld. Ik ben teleurgesteld in mezelf. En het spijt me dat ik je van streek moet maken." Deel je zorgen en angsten, bijvoorbeeld: "Ik ben bang, ik weet niet wat ik in deze situatie moet doen, wat mijn vrienden zullen denken." Wees niet bang om je emoties te tonen, zelfs als je door tranen moet spreken. Je moet niet alles voor jezelf houden, want je ouders zijn je naaste mensen.
