Hier is hij dan, een nieuwe fase in het leven van het hele gezin - het kind gaat naar school! Maar nieuwe verantwoordelijkheden en vaardigheden brengen nieuwe zorgen en ervaringen met zich mee waarmee rekening moet worden gehouden.
Op zevenjarige leeftijd gaat een kind naar school en dat laat een enorme indruk achter op zijn zelfbewustzijn. Hij wordt een echt "lid van de samenleving", streeft ernaar normen, verplichtingen na te komen, een plichtsbesef wordt in hem geboren - een sociaal verantwoordelijkheidsgevoel wordt gevormd. De meeste angsten van kinderen in de leeftijd van zeven tot elf hebben betrekking op de ervaring niet iemand te zijn die gerespecteerd, goed gesproken en gewaardeerd wordt. Hieronder vallen ook de angst om fouten te maken, antwoorden op het bord, schuldgevoelens voor handelingen die door ouders en de samenleving worden veroordeeld.
Bovendien beginnen op deze leeftijd de angsten voor alles buitenaards en ongewoons een grote plaats in te nemen: vampiers, skeletten, buitenaardse wezens, "duistere krachten". Het kind is bang en betoverd tegelijk en trekt met een magneet alles aan wat hij nog niet kan verklaren.
PRAKTISCHE TIPS:
1. Voor een kind van deze leeftijd zijn toestanden van "dubbele standaarden" en onduidelijke instructies erg pijnlijk. Probeer de gedragsregels uit te leggen en eisen zo duidelijk en eenvoudig mogelijk te stellen. Dit is een goed moment om 'over het leven' te praten, over morele normen, kinderen nemen nu veel op als een spons. Maar tot nu toe is het niet de moeite waard om overmatig te filosoferen en te moraliseren. Maak het kind niet nog meer bang met lange en moeilijke reflecties, die zelfs voor volwassenen niet altijd op de schouder zijn.
2. Geef uw kind de kans om ongelijk te hebben. Het belangrijkste dat hij op deze leeftijd moet leren, is dat iedereen ongelijk heeft, iedereen heeft het recht om dat te doen. Een ander ding is belangrijk - om te leren hoe u uw fouten kunt corrigeren.
3. Dergelijke angsten gaan in de loop van de tijd vanzelf over. Onvaardige pogingen om zich in de samenleving te gedragen, veranderen geleidelijk in stabiele vaardigheden. Maar hiervoor zijn steun van volwassenen en een geleidelijke toename van het zelfvertrouwen erg belangrijk.
4. Wat betreft de angsten van de andere wereld, hoe meer beïnvloedbaar een kind is, hoe vatbaarder hij is voor deze angsten. Misschien is voor sommige kinderen een verbod op het kijken naar dergelijke films, programma's en het lezen van 'horrorverhalen' de beste preventie.
5. In andere gevallen kun je juist met de kinderen spelen, je verhalen vertellen, je reflecties over dit onderwerp. Het is belangrijk om hier een balans in te vinden: om te laten zien dat al dit buitenaardse deel van ons leven kan zijn, maar het is niet zo angstaanjagend en onbekend als het lijkt. Het is belangrijk om een gemakkelijke en zelfverzekerde houding ten opzichte van het mystieke aan te tonen.
6. Als angst obsessiever wordt, kijk dan naar programma's over hoe horrorfilms worden gemaakt - laat zien dat dit allemaal gewone acteurs en decors zijn. Zoek informatie over de auteurs van "horrorverhalen" - laat het kind weten dat al deze boeken door gewone mensen zijn geschreven. Vertel ons hoe je in je kindertijd bang was voor "zwarte lakens en groene ogen", en toen je opgroeide, realiseerde je je dat dit allemaal niet echt bestaat.
