Het menselijk bewustzijn is de hoogste vorm van mentale weerspiegeling van de wereld, gevormd in het proces van het sociale leven. Het manifesteert zich verbaal en in de vorm van zintuiglijke beelden. Het is de basis van de cognitieve en educatieve activiteit van het individu.
menselijk bewustzijn
Het belangrijkste verschil tussen een persoon als een soort van alle anderen is zijn vermogen tot abstract denken, het plannen van activiteiten, het vermogen om ervaringen uit het verleden te onthouden en erover na te denken, hem een beoordeling te geven en conclusies te trekken. Al het bovenstaande is direct gerelateerd aan de sfeer van bewustzijn.
Functioneel wordt bewustzijn gezien als het besturingssysteem van de hersenen. Een soortgelijke opvatting van dit concept wordt veel gebruikt in de natuurwetenschappen, met name in de biologie en de geneeskunde. Hij is echter niet in staat om de waarde en het belang van bewustzijn voor een persoon volledig te vatten, omdat bewustzijn veel meer is dan een gewoon fysiologisch proces.
De Russische psychologie definieert bewustzijn als de hoogste vorm van reflectie van de objectieve eigenschappen en wetten van de omringende ruimte. Bovendien is bewustzijn alleen inherent aan de mens - als sociaal-historisch subject.
Bewustzijn vormt een intern model van de externe wereld in een persoon, en dit is een voorwaarde voor elke cognitieve activiteit en het verlangen van een persoon om de wereld om hem heen te transformeren. Bewustzijn ontwikkelt zich in het proces van interactie van het individu met andere mensen, in het proces van het opdoen van sociale ervaring.
De essentie van alle vormen van menselijke mentale activiteit, van de eenvoudigste (reflex) tot de meest complexe (bewustzijn), is dat ze de functie vervullen van het oriënteren van een levend organisme in de externe ruimte. Hoe complexer de externe omgeving, hoe complexer de organisatie van de psyche, wat helpt om met succes in de omringende ruimte te navigeren.
Cognitieve processen van bewustzijn
Voor een persoon wordt bewustzijn voornamelijk gekenmerkt door cognitieve activiteit. Cognitie van een mens begint met het onthouden van eenvoudige elementen van de cultuur en de omringende wereld. Met behulp van de opgedane kennis accepteert en onthoudt het kind de betekenis en betekenis van de omringende objecten, leert ermee te werken zonder de objecten zelf rechtstreeks te beïnvloeden. De vorm van een dergelijke operatie, verbaal en spraak, en soortgelijke activiteiten zijn een kenmerk van bewustzijn.
De structuur van bewustzijn omvat alle soorten cognitieve processen: sensatie, geheugen, perceptie, verbeelding, denken. Dankzij hen vult een persoon voortdurend kennis over zichzelf en over de wereld aan. Als een van deze cognitieve processen wordt aangetast of niet goed werkt, verstoort dit het werk van het hele bewustzijn als geheel.
