Alle ouders houden ervan om hun kinderen in de watten te leggen, maar er moet een maatregel zijn in alle acties. Soms moet je de woorden van weigering tegen het kind zeggen. Hoe een kind op de juiste manier te weigeren.
instructies:
Stap 1
Verminder indien mogelijk het aantal remmingen, zodat u niet vaak het woord "nee" hoeft te zeggen. Dit woord moet onmiddellijk worden gesignaleerd en waargenomen. Als je het te vaak gebruikt, zal het kind er niet goed op reageren of het negeren. Probeer te communiceren met het kind, leer onderhandelen in dit geval, een expliciet verbod wordt serieus genomen, het kind zal duidelijk begrijpen wat kan en wat absoluut niet mag.
Stap 2
Als je iets verbiedt, houd je er dan strikt aan, en niet de volgende week, en vergeet het dan gewoon, of maak een uitzondering op de regel. In dit geval verliezen ouderlijke verboden alle betekenis, het kind zal ze niet serieus nemen. Wees volhardend. Als je bijvoorbeeld je kind probeert te straffen door tv-kijken te verbieden, bespreek dan in ieder geval het tijdsbestek, want na een tijdje vergeet je het zelf en verliest het verbod zijn betekenis.
Stap 3
Zorg ervoor dat u uw kind uitlegt waarom u deze of gene actie niet kunt uitvoeren. Het moet de kleinste kinderen worden verboden iets te doen dat hun gezondheid en veiligheid kan schaden. Je kunt bijvoorbeeld een heet strijkijzer niet aanraken, je kunt je verbranden, je kunt niet ver van je ouders gaan op straat, je kunt verdwalen. Oudere kinderen, pubers zeggen minder categorisch "nee", het is beter om uit te leggen dat dit niet jouw gril is, je verbiedt iets niet uit kwaad, maar omdat je weet, kunnen de gevolgen van een bepaalde handeling het kind schaden.
Stap 4
Opvoedmethoden moeten consistent zijn en worden ondersteund door alle gezinsleden. Als ouders iets verbieden, moeten zowel grootouders als andere familieleden deze beslissing steunen. Anders zal dit bij het kind een verkeerde perceptie vormen over verboden en kan dit leiden tot conflicten in het gezin.
Stap 5
Zeg uw weigeringwoorden kalm en zelfverzekerd. Als je een kind boos en met verheven stem weigert, zal hij de weigering verkeerd waarnemen en denken dat hij zijn ouders iets verkeerds heeft aangedaan. Speelse intonatie zal ook niet werken, het zal voor een kind moeilijk zijn om een weigering serieus te nemen, een grappige toon kan de ernst van wat er gebeurt niet aangeven.
