De menselijke samenleving ontwikkelt zich, de mechanismen van interactie tussen mensen veranderen en sociale instellingen, zoals het gezin, veranderen op dezelfde manier. Het traditionele gezin was kenmerkend voor de agrarische samenleving, het industriële werd gekenmerkt door zijn nucleaire type, maar in de moderne wereld wordt een nieuw fenomeen geboren - het postindustriële gezin.
Traditionele familie
Het gezin is de eenheid van de samenleving. Iedereen heeft deze zin al sinds zijn kindertijd gehoord. Het is deze visie op het gezin die kenmerkend is voor de traditionele opvatting ervan. Het traditionele gezin werd gevormd toen mensen van zelfvoorzienende of semi-zelfvoorzienende landbouw leefden. Dat wil zeggen, alles moest zelfstandig gebeuren: voedsel verbouwen, vee houden en zelfs kleding spinnen. Als het gezin hun taken goed uitvoerde, waren alle leden vol en stierven ze niet van de honger. De gevoelens van mensen die gaan trouwen werden over het algemeen niet te veel overwogen. De economische component werd beschouwd als de prioriteit in het gezin.
Ieders persoonlijke leven werd gecontroleerd door samenlevingen en andere familieleden. Er was één gezinshoofd en de rest gehoorzaamde hem. Het is het patriarchale type familie dat als traditioneel wordt beschouwd, wanneer drie of meer generaties tegelijkertijd in hetzelfde huis woonden. De pasgetrouwden konden niet "verhuizen" en een apart huis nemen.
De houding ten opzichte van kinderen en vrouwen in een traditioneel gezin was soms behoorlijk wreed. Kinderen werden gezien als arbeidskrachten. Ze begonnen al op jonge leeftijd te werken. Als mensen dachten dat het kind 'een extra mond' zou zijn, stopten ze gewoon met voeden, vooral vaak bij baby's die nog niet in staat waren om te werken en het gezin te helpen overleven. Bijvoorbeeld L. N. Tolstoj, evenals onderzoekers van het boerenleven.
Een vrouw in een patriarchaal gezin is altijd ondergeschikt. Welk karakter ze ook had, hoe slim of sterk ze ook was, ze was nog steeds afhankelijk van de beslissingen van haar man, die op zijn beurt afhing van de beslissingen van haar vader.
Het traditionele gezin wordt gekenmerkt door het ontbreken van verantwoordelijkheden van de oudsten ten opzichte van de jongere in rang, maar de overdrijving van de verantwoordelijkheden van de jongere ten opzichte van de oudsten. Huiselijk geweld - het slaan van vrouw en kinderen - is altijd een kenmerk geweest van traditionele gezinnen over de hele wereld.
Nucleaire familie
Zodra mensen de mogelijkheid kregen om te werken en zelfstandig te zijn, waren hun inkomen en welzijn niet langer afhankelijk van gecoördineerde acties binnen het gezin. Daarom zijn de instrumenten van controle over elke persoon door de familie veel kleiner geworden.
Liefde en de beslissing met wie je een gezin gaat stichten, zijn voor iedereen een persoonlijke zaak geworden. De behoefte om in een grote groep te leven verdween en het kerngezin, dat wil zeggen bestaande uit een echtpaar en een klein aantal van hun kinderen, werd wijdverbreid. Ondanks dat sommigen deze overgang als een ramp beschouwen, merken de onderzoekers op dat het veel positieve kanten heeft, bijvoorbeeld dat huiselijk geweld in gezinnen geleidelijk aan verdwijnt.
In een industriële samenleving worden echtgenoten geconfronteerd met de noodzaak om hun kinderen op te voeden en te onderhouden, terwijl kinderarbeid niet langer wordt gebruikt. Daarom daalt het geboortecijfer natuurlijk.
Het ouderschap en het monopolie op seks behoren echter nog steeds tot het gezin. De rol van man en vrouw is niet veranderd: de man verdient geld, de vrouw voedt kinderen op en zorgt voor het huishouden.
Postindustriële familie
Dankzij de steeds grotere economische onafhankelijkheid van vrouwen heeft het huwelijk voor hen zijn aantrekkelijkheid verloren vanuit het oogpunt van de organisatie van zijn toekomst. De 'seksuele revolutie' vond plaats, waardoor het gezin ook zijn monopolie op seks verloor. Dus in de postindustriële wereld heeft het gezin, in vergelijking met het traditionele, alleen de functie van het opvoeden van kinderen volledig behouden.
