Psychologie als wetenschap kreeg nog niet zo lang geleden vorm, het is veel jonger dan wiskunde, natuurkunde, geneeskunde, fysiologie. Russische wetenschappers die zowel in het pre-revolutionaire Rusland als in de Sovjetperiode woonden en werkten, leverden een vrij belangrijke bijdrage aan de ontwikkeling en vorming ervan.
HEN. Sechenov
De grondlegger van de psychologie in Rusland wordt beschouwd als I. M. Sechenov, en het startpunt van de ontwikkeling van deze wetenschap was zijn boek "Reflexes of the Brain" (1863). In zijn geschriften concludeert de wetenschapper dat mentale processen die plaatsvinden in het menselijk brein hetzelfde ontwikkelingspatroon hebben als reflexen: ze ontstaan door invloeden van buitenaf, worden verwerkt door het centrale zenuwstelsel, en dan volgt er een reactie (reactie op een stimulus).
Studies van geconditioneerde reflexen I. P. Pavlov
De aard van de psyche begrijpen, vastgelegd door I. M. Sechenov, werd verdiept en uitgebreid door een andere Russische wetenschapper I. P. Pavlov. Zijn werken waren gericht op het bestuderen van de geconditioneerde reflexactiviteit van het organisme en de fysiologische aard van mentale verschijnselen. Velen hebben gehoord van zijn experimenten met honden, waarbij hij de eigenaardigheden van de vorming van sensaties tijdens de ontwikkeling van geconditioneerde reflexreacties uitlegt.
Cultuurhistorische theorie van L. S. Vygotsky
Bovenstaande wetenschappers trokken hun conclusies over de vorming van de menselijke psyche zonder rekening te houden met de invloed van culturele en historische factoren. LS Vygotsky bracht theorieën naar voren over de relatie tussen de ontwikkeling van hogere mentale functies (hij was de eerste die dit concept in de psychologie introduceerde) en intelligente spraak. Bovendien gaat zijn concept ervan uit dat dit verband natuurlijk is, zowel voor de individuele ontwikkeling van een persoon als voor de spraakvorming in het algemeen.
Bovendien wees Lev Semenovich op de verinnerlijking van hogere mentale functies: aandacht, geheugen, denken, dat wil zeggen, in de beginfase van ontwikkeling, deze functies zijn externe manifestaties en pas later worden ze gevormd als interne delen van de psyche. Vygotsky schreef veel over ontwikkeling in het leerproces - de overdracht van opgebouwde ervaring aan een volwassen kind.
Andere grote namen
Praktische psychologie werd opgericht door de Oostenrijker Z. Freud, maar het experimentele deel met het gebruik van objectieve onderzoeksmethoden werd ontwikkeld dankzij de activiteiten van V. M. Bekhterev. Een aantal studies over de studie van interiorisatie, als een proces om wapensymbolische acties onder de knie te krijgen, werden uitgevoerd door A. N. Leontiev.
P. Ja. Halperin beschouwde mentale functies als gevolg van de mobiele activiteit van een persoon, dat wil zeggen als een reactie op veranderingen in externe omstandigheden en stimuli. De praktische toepassing van zijn theorie maakt het leerproces gemakkelijker.
AV Zaporozhets, DB Elkonin, V. V. Davydov zijn de eerste Sovjetwetenschappers die kinderpsychologie bestuderen. DB Elkonin is de auteur van de periodisering van de leeftijdsgebonden ontwikkeling, die spreekt over de discretie (oneffenheid) van de vorming van de psyche van het kind.
SL Rubinstein ging de geschiedenis van de Russische psychologie in als de maker van een fundamenteel en uitgebreid werk over de problemen van deze wetenschap, genaamd 'Foundations of General Psychology'.
