Depressie is een ziekte die zich al op jonge leeftijd kan manifesteren. Depressieve stoornis vormt een zekere bedreiging voor de vorming van de persoonlijkheid van het kind en de aandoening kan moeilijk te diagnosticeren zijn. Wat zijn de tekenen van de ontwikkeling van kinderdepressie?
De verraderlijkheid van depressie bij kinderen ligt in twee hoofdpunten. Ten eerste weet het kind niet hoe het zijn gevoelens en sensaties nauwkeurig moet beschrijven, het kan voor hem moeilijk zijn om specifiek aan zijn ouders uit te leggen wat en waar hij pijn doet, wat hem zorgen baart en waarom. Ten tweede wordt depressie in de kindertijd in de meeste gevallen gemaskeerd, het wordt gekenmerkt door een verscheidenheid aan fysiologische symptomen. Ouders interpreteren somatische symptomen vaak als een soort organische ziekte, maar medisch onderzoek en behandeling geven geen zinnig resultaat. Bovendien wordt depressie bij kinderen gekenmerkt door uitgebreide symptomatologie, wat een nauwkeurige diagnose bemoeilijkt. Daarom krijgen kinderen vaak een variant van het asthenisch syndroom of het beginstadium van psychopathie. Asthenie, psychopathie en andere aandoeningen vereisen therapieën die gewoonlijk niet worden gebruikt om depressie te corrigeren. Daarom geeft een dergelijke therapie geen positieve resultaten.
Het gevaar van depressie bij kinderen is dat het lange tijd onopgemerkt kan blijven. Ouders kunnen zich bezighouden met lichamelijke gezondheid, bedenk dat het kind gewoon een grillig karakter vertoont. Een depressie bij kinderen kan al op zeer jonge leeftijd beginnen, maar het is pas in de adolescentie dat ouders, leerkrachten en psychologen op school en medisch specialisten de aanwezigheid ervan kunnen vermoeden. Tegen die tijd heeft een depressieve stoornis al een ernstige stempel gedrukt op de ontwikkeling van de persoonlijkheid van het kind en kan dit leiden tot werkelijk onomkeerbare gevolgen. Bovendien gaat depressie vaak gepaard met een verandering in hormonale niveaus, wat direct van invloed is op de fysiologie van het kind.
Veel voorkomende fysieke manifestaties van depressie in de kindertijd
Meestal wordt een depressieve toestand in de kindertijd vermomd als problemen van het maagdarmkanaal. Het kind begint constant te klagen over buikpijn, misselijkheid, hikken, boeren en brandend maagzuur. In sommige gevallen kan braken aanwezig zijn. De eetlust van een kind tijdens een depressie is meestal onstabiel. Bij depressie zijn spijsverteringsstoornissen kenmerkend: constipatie in de kindertijd kan worden vervangen door ernstige diarree.
Voor de depressieve stoornis van een kind zijn hoofdpijn en duizeligheid, oorsuizen en problemen met focussen typisch. Het kind kan klagen over algemene malaise, pijn door het hele lichaam, waarvan pijnstillers niet redden. Vaak faalt de immuniteit tegen de achtergrond van depressie, omdat het kind vaak ziek begint te worden van virale infectieziekten.
De fysiologische symptomen van depressie bij kinderen moeten ook omvatten:
- stofwisselingsproblemen, ondergewicht of obesitas;
- spierzwakte, asthenisch syndroom;
- constante spanning in het lichaam;
- gebrek aan kracht, aanhoudende vermoeidheid, lethargie;
- pijn in het lichaam;
- onredelijke temperatuurstijging; tegelijkertijd kan een hoge temperatuur bij een kind lang aanhouden;
- bronchitis, apneu, snurken, andere ademhalingsproblemen;
- bleekheid of cyanose van de huid; Vaak, wanneer een kind depressief is, worden blauwe plekken of donkere kringen onder de ogen opgemerkt;
- verschillende huidziekten, herpes, spruw in de kindertijd;
- VSD, problemen met het cardiovasculaire systeem.
Depressie bij kinderen wordt gekenmerkt door een licht gevoel in het hoofd, in sommige gevallen treedt flauwvallen op.
Een kind dat depressief is, kan enkele van de symptomen hebben die typisch zijn voor epilepsie.
In ernstige gevallen is er tijdelijk verlies van gehoor, gezichtsvermogen, vermogen om te spreken en te bewegen.
'S Avonds hebben kinderen met een depressie een dramatische toename van lichamelijke activiteit. Ze kunnen door het huis rennen, schreeuwen en rusteloos ronddraaien in bed. Hun bewegingen lijken zenuwachtig, onhandig, hard en vaak zinloos.
Andere veel voorkomende symptomen van depressie bij kinderen
Bij zo'n aandoening lijdt het zenuwstelsel enorm. Symptomen van de depressieve toestand van een kind kunnen zich manifesteren door slapeloosheid, nachtmerries, nerveuze tics en verlies van nerveuze gevoeligheid.
De belangrijkste tekenen waardoor men de ontwikkeling van een pijnlijke aandoening bij een kind kan vermoeden, beïnvloeden de psyche, emoties. Deze tekens zijn als volgt:
- plotselinge stemmingswisselingen, echter, depressie, verdriet, moedeloosheid, apathie overheersen;
- negativisme;
- verhoogde agressie, prikkelbaarheid, angst;
- angst, paniekaanvallen;
- tranen of constante nabijheid van tranen, verhoogde gevoeligheid, kwetsbaarheid;
- isolatie, terugtrekking in je wereld en je gedachten;
- gedragsstoornissen: het kind wordt ongehoorzaam, gedraagt zich grof;
- fixatie op negatieve gedachten, gebeurtenissen en emoties;
- kinderen tijdens een depressie zeuren heel vaak, klagen over constante verveling, zijn nergens in geïnteresseerd, voelen zich niet aangetrokken tot nieuw speelgoed, ze willen niet spelen en contact opnemen met andere kinderen;
- depressie, constante gevoelens van melancholie, angst voor de dood en eenzaamheid;
- sterke luiheid;
- traag denken: het wordt moeilijk voor een kind om nieuwe informatie te verwerken, een kind kan lang nadenken over antwoorden, zelfs op basisvragen;
- een scherpe verslechtering van het geheugen; verstrooidheid;
- spraak wordt in de regel traag, vaak onsamenhangend, geremd;
- in een depressieve toestand hebben kinderen de neiging om in diepe bedachtzaamheid te vervallen;
- laag zelfbeeld, verlegenheid;
- toegenomen onverschilligheid kan zich uiten in verbazingwekkende gehoorzaamheid.
Depressieve stoornis vormt vaak vreemde en angstaanjagende gedachten in de geest van een kind. Hij begint te vrezen voor het einde van de wereld of een soort catastrofe, beleeft pijnlijk de momenten waarop hij afscheid moet nemen van zijn moeder.
Het kind wordt somber, niet-glimlachend, onbeleefd, achterdochtig, wantrouwend. In zo'n pijnlijke toestand kan elke kritiek heel acuut worden waargenomen. Opmerkingen of verwijten veroorzaken wrok die niet groot genoeg is, en het geringste onrecht kan hysterie veroorzaken met geschreeuw en tranen.
Experts merken op dat depressie bij kinderen wordt gekenmerkt door een vorm van regressie. Dit komt tot uiting in het feit dat een toch al behoorlijk volwassen kind plotseling speelgoed en spelletjes voor baby's begint te spelen, om een fopspeen vraagt, vraagt om in zijn armen gedragen te worden, vraagt om in het bed van zijn ouders te slapen. Regressie kan zich ook manifesteren door duimzuigen.
Een depressieve stoornis gaat niet altijd gepaard met al deze symptomen. Als de overgrote meerderheid van de symptomen echter aanwezig is en lang aanhoudt, is dit een reden om contact op te nemen met een specialist.
