Bij het adopteren van een kind uit een weeshuis begrijpen veel ouders dat hij vooral liefde en genegenheid nodig heeft. Opvoedproblemen zijn natuurlijk niet helemaal te voorkomen, maar je kunt ze wel tot een minimum beperken. Om dit te doen, moet je een benadering van het kind vinden, zijn vriend worden en alles doen zodat hij je in vertrouwen neemt.
instructies:
Stap 1
Allereerst, begrijp het - dit is uw kind. Ontwikkel van tevoren een ouderschapsprogramma op basis van vertrouwen en liefde. Als je geen verwantschap voelt met je baby, probeer dan een goede vriend voor hem te worden. Toon zoveel mogelijk begrip en vriendelijkheid. Als je vrienden kunt maken, is de kans groot dat de geadopteerde pleeggezin je al snel als ouders gaat beschouwen.
Stap 2
Begrijp dat het onwaarschijnlijk is dat u een kind kunt opvoeden zoals u hem zou willen zien. Verwacht niet dat hij aan al je verwachtingen zal voldoen. Accepteer hem zoals hij is. Alleen dan zullen de opvoedingsproblemen onbeduidend zijn en zal de baby blij met je zijn.
Stap 3
Behandel je kind alsof het je eigen kind is. Verwen jezelf niet, maar beperk jezelf ook niet tot lof. Toon eventueel karakter en zet in een hoek. Gebruik nooit fysieke strafmethoden.
Stap 4
Voed uw kind op als een moreel persoon, vriendelijk en fatsoenlijk. Wees een waardig voorbeeld voor hem. Ga nooit vals spelen of loze beloften doen. Probeer altijd je woord te houden. Als je één keer vals speelt, kun je zijn vertrouwen voor altijd verliezen. Kinderen vergeten niet te spieken.
Stap 5
Verberg niet voor uw kind dat u geen echte ouders bent. Vroeg of laat zal hij hoogstwaarschijnlijk alles leren van 'goede mensen'. Als hij ernaar vraagt, vertel hem dan de waarheid. Spreek nooit negatief over zijn echte ouders, ook al zijn het niet erg aardige mensen.
Stap 6
Begrijp één ding: het maakt niet uit op welke leeftijd je het kind in je gezin hebt opgenomen, de negatieve ervaring uit het verleden zal hem onder druk zetten. Hoe hard je ook probeert een goede ouder voor hem te zijn, het trauma zal zich nog steeds manifesteren. Vroeg of laat zal hij je vragen waarom hij in de steek is gelaten. Uw steun op dit moment is erg belangrijk, anders komen zijn innerlijke ervaringen naar boven. Ze kunnen zich manifesteren als slecht, afwijzend of provocerend gedrag. Een kind kan bijvoorbeeld grof taalgebruik gaan gebruiken, op een vinger zuigen, zwaaien, plassen of iets meer "origineels" bedenken om zichzelf af te wijzen.
Stap 7
Er is ook nog een ander uiterste. Een kind dat in de kindertijd niet de juiste zorg van zijn ouders krijgt, kan te goedgelovig zijn. Hij gaat gemakkelijk naar alle volwassenen in zijn armen en noemt ze mama's en papa's. Zo'n kind is passief, is het met iedereen eens en hecht zich aan niemand. Bij het opvoeden moet er rekening mee worden gehouden dat dergelijke kinderen moeite hebben met het aangaan van hechte contacten en duurzame relaties.
Stap 8
Als een kind probeert iedereen van hem weg te duwen, je uitlokt om hem te verlaten, of het huis verlaat, neem dan contact op met een psycholoog.
