Door als moeder en dochter te spelen, leert het kind familierelaties op te bouwen. Instinctief kopieert hij wat hij thuis ziet en hoort. Voor ouders is dit spel ook handig, omdat ze van buitenaf naar zichzelf kunnen kijken en veel interessante dingen over hun relatie kunnen leren.
Het is nodig
- - poppen;
- - speelgoed kinderwagen;
- - poppenlinnen;
- - poppenmeubels;
- - speelgoed gerechten.
instructies:
Stap 1
Dochters en moeders zijn een van de oudste spellen. Kinderen van de hele wereld spelen het, alleen de inhoud van het spel wordt bepaald door de gewoonten van een bepaald volk. Het gebruik van attributen is afhankelijk van de leeftijd van het kind en de plek waar je gaat spelen. U kunt zonder attributen.
Stap 2
Zelfs een kind van een jaar oud kan moeder en dochter spelen. Toegegeven, de spelhandelingen van het kind moeten worden aangeleerd en de complexe inhoud ligt nog niet binnen zijn macht. Kinderen jonger dan twee jaar spelen meestal zij aan zij, zonder hun acties te combineren tot een gemeenschappelijk plot. Je hebt 2 poppen nodig - voor jezelf en voor het kind, en hetzelfde aantal vellen. Laat je baby zien hoe je een pop inbakert. Hij zal deze actie vrij snel onder de knie krijgen. Wat andere spelacties betreft, kan een klein kind een pop "voeden", hem in een kinderwagen rollen en in bed leggen.
Stap 3
Een driejarig kind beheerst de verbale communicatie snel. Je kunt moeder-dochter spelen met een jongere kleuter zonder poppen. Rollen verdelen. Het is beter als u een kind bent en de baby een moeder. Eén deelnemer kan meerdere rollen spelen, bijvoorbeeld vader of oma. Elementaire spelacties kunnen met alle objecten worden uitgevoerd - het is gemakkelijk om lepels te vervangen door eetstokjes, borden - met stenen, enz. Kortom, de deelnemers voeren een gesprek en spreken verschillende alledaagse situaties uit. "moeder" suggereert bijvoorbeeld dat het kind zich klaarmaakt voor de kleuterschool. Het "kind" laat door gebaren zien dat hij bepaalde acties uitvoert - "wassen", "aankleden", enz. Dan "leidt" de "moeder" het kind naar de kleuterschool, onderweg praten ze over wat ze zien, "komen" naar de groep, "de" opvoeder "betreedt het spel (in overleg neemt een van de spelers de rol). Alle plotwendingen komen aan bod.
Stap 4
Als dochter-moeder speelt de jongere kleuter ook graag met poppen of dieren. Rust hiervoor een hoek uit - zet poppenmeubilair (tafel, stoelen, bed, kast). De deelname van een volwassene is niet nodig, het volstaat om het kind te laten zien dat de rollen aan poppen kunnen worden toegewezen. Het kind verandert zijn stem en intonatie afhankelijk van het personage dat op dat moment aan het woord is.
Stap 5
Een interessant plot van dit schijnbaar ongecompliceerde spel kan worden ontwikkeld als er meerdere kinderen bij betrokken zijn. Je kunt met of zonder poppen spelen. Speelruimte - een kinderhoek of een ander deel van het appartement waar de deelnemers comfortabel kunnen zitten. Je kunt bijvoorbeeld "een huis bouwen" door de tafel te bedekken met een grote sprei of door een deel van de kamer af te schermen met schermen. In zo'n spel worden echte en verbale spelacties gecombineerd - de kinderen doen iets, maar ze zeggen gewoon iets. Deze versie van het spel is interessant omdat elke deelnemer één rol kan spelen. De plot omvat niet alleen familieleden, maar ook andere personages - een arts, een kleuterjuf, een winkelbediende, enz. Zo'n perceel kan over meerdere dagen worden verlengd.
Stap 6
Een ouder kleuter moet voorwaarden scheppen zodat hij moeder-dochter kan spelen met kleine poppen. De speelruimte kan zich op een tafel of in een kast met kleine poppenmeubels bevinden (je kunt het trouwens zelf maken van dozen of aluminium blikjes). Een kind van 6-7 jaar kan het perceel al zelf inrichten. De volwassene krijgt een ondersteunende rol.
