De moderne kinderschoenenmarkt biedt een enorme keuze aan modellen winterschoenen, die van verschillende materialen zijn gemaakt. Kwaliteitsschoeisel moet licht, warm, mooi en comfortabel zijn. Dit alles hangt grotendeels af van de zool.
Materiaal winterschoenzool voor kinderen
De zool is het eerste waar je op moet letten bij het kiezen van kinderlaarzen. Het moet flexibel genoeg zijn, dan bieden de schoenen bewegingsvrijheid voor het kind. In dit geval moet de zool, om de warmte van kindervoeten betrouwbaar vast te houden, voldoende dicht zijn. Hoogwaardige buitenzool van elastomeer en thermoplastisch elastomeer houdt de warmte goed vast, zelfs bij extreme vorst. Deze materialen hebben een hoge wrijvingscoëfficiënt, wat betekent dat een dergelijke zool uitglijden voorkomt en stabiliteit biedt voor de baby.
Fabrikanten garanderen vorstbestendigheid van de zolen van elastomeer en thermoplastisch elastomeer bij temperaturen tot -50 graden.
Maar de polyurethaanzool kan de kou doorstaan. Geschuimd polyurethaan heeft kleine poriën op het oppervlak en het lichte gewicht van de zool. Naast lage warmtebesparende eigenschappen, slippen schoenen met zolen van polyurethaan. Soms brengen fabrikanten een tweede dunne laag aan om uitglijden op de dikke polyurethaanzool te voorkomen om dit probleem op te lossen. Dit is een perfect geschikte optie voor niet al te koude winters.
Bij strenge vorst verliest de polyurethaanzool zijn elasticiteit en kan deze breken.
Waar moet je nog meer op letten?
Om ervoor te zorgen dat winterschoenen niet wegglijden, moet het loopvlakpatroon van de zool "veelzijdig" zijn. Diepe groeven met verschillende configuraties op het loopvlak van de zool zorgen voor de stabiliteit van de laarzen.
Om de innerlijke warmte van de schoen betrouwbaar vast te houden, moet de zool 5-7 mm dik of zelfs iets meer zijn. Tegelijkertijd kan een te dikke zool voor een kind oncomfortabel zijn.
Het is ook de moeite waard om te kijken hoe de buitenzool aan het bovenmateriaal is bevestigd. Voldoende veilige lijmbevestiging. Als de zool wordt genaaid - meestal naast de lijmbevestiging - kan de zool strakker worden gehouden. Maar onder bepaalde omstandigheden kunnen de draden na verloop van tijd dunner worden onder invloed van water, chemicaliën en extreme temperaturen.
De meest betrouwbare zolen worden gegoten. Ze kunnen worden onderscheiden door de aanwezigheid van dunne, convexe membranen - kleine hechtingen aan de voor- en achterkant van de zool. Ze worden gevormd tijdens de fabricage, omdat de mal uit twee afneembare delen bestaat en tijdens het gieten stroomt het materiaal in de voeg ertussen. Vervolgens wordt de naad afgesneden, maar dit is merkbaar op het eindproduct.
De inlegzolen van kinderschoenen moeten regelmatig worden gedroogd, zodat ze niet aan de zool blijven plakken.
