De taak van de ouder is in de eerste plaats om het kind te leren woede op sociaal aanvaardbare manieren te uiten. Help uw kind om te beginnen zich bewust te zijn van zijn gevoelens en deze te verwoorden. Bijvoorbeeld: "Je bent nu erg boos op je moeder", "Je bent erg boos dat vader je telefoon van je heeft afgepakt." Het zou leuk zijn om het kind op deze manier niet alleen te helpen bij het uiten van woede, maar ook om zijn andere gevoelens aan te duiden: verrassing, angst, vreugde, walging. Begrijpelijke gevoelens zijn gemakkelijker te beheersen.
Het voorbeeld van ouders speelt een belangrijke rol. Als ouders in woede met dingen gooien, schreeuwen en borden breken, is het dwaas om het kind voor hetzelfde gedrag te straffen. Hij streeft er gewoon naar om als een moeder of vader te zijn, want in de ogen van een klein kind zijn ouders de perfectie en belichaming van de hele wereld. Zelfs als je boos bent, moet je het 'juiste' gedrag in het bijzijn van het kind laten zien. Zeg iets als: "Ik ben nu erg boos omdat je mijn vaas hebt gebroken." Je hebt het recht om ook boos te zijn op het kind. De vraag is hoe je zelf je woede manifesteert.
Je moet de baby geen wisselgeld geven en hem fysiek straffen. Als je hem kunt slaan, waarom zou je dan mama of zusje niet kunnen slaan? En hoe kan er een veilige wereld zijn waarin zelfs de naaste en naaste mensen pijn doen?
Leer uw kind verschillende manieren om boosheid te uiten. Speel met hem in de "boze beer" die met zijn voeten stampt en gromt als hij ergens ontevreden over is. Probeer je woede te verblinden of samen te schilderen. Bied aan om het kussen te breken of het papier te scheuren als de baby echt boos is. Als het kind boos op je is, regel dan ook een kussengevecht of speel samen papieren sneeuwballen. Dit zal zowel hem als jou enorm helpen om de spanning te verlichten en vreugde terug te brengen in je relatie.
En stel jezelf ten slotte een vraag: is het het kind? Kinderen voelen zich goed over hun ouders en de omgeving in het gezin. Zonder het te beseffen drukken ze die spanning en nervositeit uit die volwassenen in zich dragen. Als je begrijpt dat dit gewoon jouw situatie is, probeer dan het evenwicht in het gezin te herstellen, zorg voor jezelf, kalmeer, ontspan, behaag jezelf met iets. Onthoud dat gelukkige en kalme kinderen gelukkige en kalme ouders hebben.
