Je hebt een serieuze relatie met een jonge man, je bent al heel lang aan het daten, je hebt al je familieleden ontmoet en de aanvraag ingediend bij de burgerlijke stand. In dit stadium van de relatie is het heel normaal om de moeder van de man bij haar voornaam en patroniem te noemen. En toen donderde de mars van Mendelssohn, er wordt een trouwring om je vinger gedaan en je gaat het huis van je man al binnen, niet als zijn vriendin, maar als je wettige echtgenote. Een schoonmoeder bij haar voornaam en patroniem noemen is op de een of andere manier verkeerd, maar haar moeder noemen moet nog werken. Hoe te zijn in zo'n situatie?
Het is voor sommige meisjes vrij gemakkelijk om hun schoonmoeder een moeder te noemen, vooral als ze goede familie- en vertrouwensrelaties hebben, anderen begrijpen dat de schoonmoeder deels een vreemde is, zodat ze haar nauwelijks moeder kunnen noemen, zo niet.
Voordat u een schoonmoeder moeder noemt, moet u zich ervan vergewissen of de moeder van de echtgenoot een dergelijke behandeling van de schoondochter verwacht. Hier zul je je geliefde moeten verbinden, hem serieus met de moeder laten praten en uitzoeken op wat voor soort behandeling ze wacht. Als de relatie tussen de schoonmoeder en de schoondochter zich ontwikkelt, en de moeder van de echtgenoot behandelt de schoondochter als een dochter, dan kan het meisje zich wenden tot de tweede moeder met een soortgelijke vraag over haar eigen. Deze benadering zal de schoonmoeder duidelijk maken dat de schoondochter haar respecteert, geeft om haar comfort en moreel.
Ook hier moet je je echtgenoot verbinden, hem met de ouder laten praten en haar uitleggen dat het meisje wat tijd nodig heeft om te wennen aan de nieuwe omgeving en nieuwe status.
Weinig mensen weten dat de schoonmoeder - de Ouden 'hun eigen bloed' betekenden. En vroeger dachten vrouwen er niet eens over na hoe ze de moeder van hun man moesten noemen.
